Önce bir fıkra.
Kadın telefon açmış camcıya:
Balkonun camı kırıldı bi takıvesen bee.
Bir müddet sonra zil çalar.
Kim ooo?
Camcı beee.
Salon şu tarafta beee.
Aradan bir müddet geçer, yine zil çalar.
Kim ooo?
Camcı beee!
Yanlış gelmişsin bee, bizim camcı gemiş beee.
…düştüm beee.
Aynen o misal yanılmışsız beee.
Meğer ne dindarmış şu bizim güzide mertel (yemlik) medyası.
Din aşkıyla tutuşup yanıyormuş meğer beee.
Biraz geriye sarsanız kaseti.
Bir kenara koysanız hasedi.
karıştırmadan bolluk ile kesatı.
İfşa etmeden fesadı.
Bir bakıverin beee geçmişine.
Bir zamanlar İslam denince ağzından salyalar akan kertel (yemlik) medyası meğer çok dindarmış beee.
Şeriatçıların(!) hükümran olduğu iktidardan öylesine memnunlar maymunlar ki, ne siz sorun ne de ben söyleyeyim.
Ben susayım kelimeler söylesin.
Baksanıza, (tabi kör değilseniz) bir dönem köşe bucak dinci kovalayan kameramanlar, patronları önüne konan kemiği kemire-men olunca burnunun dibinden geçen dinciyi(!) göremez olmuş.
Öyle miydi eskiden?
Geberirdi fiskeden.
Yemlenirdi fışkıdan.
Kertel medyası değişti de dünün şeriatçısı ne durumda?
O büsbütün değişti.
Önceleri “el-vera, yoksa para” anlayışını hayat tarzı edinen bir zamanların mücahitleri şimdi yesyeni bir çıkış yolu buldu.
“Bunca sene dinsizler yedi, biraz da biz yiyelim. Ne var bunda?”
Hiiiç.
Kaç yazı yazdım; “Müslümanların takvası acziyyetlerindendir” diye.
Hele bir imkan bulsun bak-gör takva ile kavgayı o zaman.
Buldular ama imanlarını kaybettiler.
“Geçmiş her ümmeti bir şeyle imtihan eden Allah, benim ümmetimi meta/mal ile imtihan edecek” buyuran Rahmet ve Şefaat Nebî’si bugünü tarif etmiş sanki.
Meta, dünya malı, mal-mülk, para.
İmkan, servet…
Dedim ya, savunmaları hazır:
“Biraz da biz yiyelim.”
Dünün İslamcısı para karşısında bu derece değişir de kertelciler niye değişmesin?
Nihayetinde hiçbir zaman şeriatçı olmadılar.
Şeriat gelecek vahşet bitecek.
Dinsiz devlet yıkılacak elbet.
Biz biz biz tornavidacıyız, ay pardon şeriatçıyız.
Ve benzeri sloganlarla pişmedi kertel medyamız.
Gücü yalakalığında,
İlk yutan siz olun,
Objektifliğimiz ihalelerimiz gibi, iddialı spotlar, eninde sonunda bir gün patlar.
İşte o zaman etrafa yayılan kokulardan anlarsınız beee.
Tek tesellimiz; zerrenin hesabının görüleceği o mahkeme.
***
Basından
Türkiye’ye geçmek isteyen Suriyeliler (kim bilir, belki de PYD’liler) engellenince olay çıkardı, bir polis şehid (medya).
Ne o? Biber gazı ve tazyikli su kalmadı mı?
*
İnsan yaşamını rahatlatan internet bir zaman sonra bağımlılık yapıyor. (medya)
Sadece internet mi? Daha ne çok şey var önce rahatlatıp sonra bağılılık yapan ülkemde. Aldatılma, ihanet, batılı sevmek, zulmü alkışlamak, geçmişi inkar, haçlıya saygı, ecdada sövgü... Say say bitmez.
Ne tarif ama
Bir ülkenin demokratlığı eylemci yüzüne sıkılan biber-gazı ve tazyikli su ile doğru orantılıdır.
