Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin kurucusu Atatürk, "Yurtta Barış, Dünyada Barış" derken, "Ne kadar haklı idi. Dönemin en etkili ve örnek alınan lideri olması bu bakış açısının eseri..." Onun için barış, sadece diğer devletler ile savaşmamayı değil, savaşa götüren meselelerin anlaşarak çözümünü de kapsamaktadır. Aradan nerede ise bir asır geçti ve yaşanan gelişmeler, kan ve gözyaşından başka bir şey vermeyen savaşların dışında yöntemleri bugün yeniden gündem etmeye başladı. Kaynaklar savaşı ve paylaşım planları arasında yoğrulan insanlık, günümüzde Arap Baharı olarak sahnelenen tiyatroya dahil olmak istemiyorlar. Bu hakikati en iyi gören Lider Putin olmuştur. Putin, Suriye'ye bir hafta içinde müdahale edilir öngörüsünü, "barışçıl yolları" kullanarak etkisizleştirmedi mi? İran'ın yeni Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani, geçtiğimiz Cuma günü Kırgızistan'da gerçekleşen Şangay İşbirliği Örgütü Zirvesi sırasında Rusya Devlet Başkanı'nı "ülkenin nükleer programı hakkında strateji oluşturmak üzere" Tahran'a davet etti. Putin bu davete olumlu cevap verdi. Yıllarca, "Müslüman dünyayı demokrasi getireceğiz" bahanesi ile işgal eden ABD'nin bir lideri ile 1979'dan bu yana bir araya gelmeyen İran, Müslüman dünyada hakkında her türlü aleyhte propagandanın yapıldığı Rusya'dan, ABD ile arasında gelişecek ilişkiler konusunda tavsiye ve aracılık bekliyor. Bu, değişen lider vizyonunun bir örneğidir. Bugün, sömürgeci politikalar izleyen liderler, vizyonlarını kaybetmekte, barış adına hareket eden, insanlığı kucaklayan liderler ise halkların nazarında dünya lideri kabul edilmektedir. Suriye krizinde izlediği yeni siyaset ile Putin, New York Times gazetesince "dünya lideri" olarak vasfedildi. Bu liderlik vasfı ABD ile ezeli düşman Şii İran'ı bir masada oturtarak, Suriye'nin geleceği konusunda "seçim" önerisinde buluşturacak. Dünya lideri olmak kolay değildir. Bir lider, katıldığı toplantılarda "dünya lideri" olarak karşılanmakla dünya lideri olamıyor maalesef? Dünya lideri, insan haklarına saygılı, can, mal, namus emniyetini teminat altına alacak bir politikaya ve insanların elinden ve dilinden zarar görmeyeceği bir vasfa sahip olmalıdır. Elbette ki bizim gönlümüz böyle bir insanın Türk olmasını ister ancak Afganistan'da, Irak'ta ve Suriye'de ölen milyonlara; hangi sebeple olursa olsun dünya genelinde ölenlere vesile olanı dünyanın hiçbir yerinde bu merkezde kabul etmezler, onu ancak kullanırlar. Biz de Türk milletinin ve de liderinin, bütün insanlığın gönlünde ve önünde olmasını isteriz. Ne var ki, Suriye'de, Mısır'da, Afganistan'da, Libya'da, Tunus'ta, Yemen'de, Irak'ta ölüme, bozgunculuğa, açlığa, kıtlığa ve bu insanların vatansız kalmasına sebep olmak kişiyi dünya lideri yapmamaktadır. New York Times gazetesinin Putin'i, özellikle Suriye konusunda izlediği barışçıl fonksiyon nedeniyle dünya lideri konumunda göstermesi, Putin'in, ABD ve İsrail projeleri ile ezilen İslam dünyasının, malını, canını, namusunu koruyacak noktada vazife üstlenmesi sebebiyledir. Rusya bu tavrı ile kendinden beklenilmeyen bir şekilde Müslümanların hamisi durumuna gelmiştir. İran'ın Şangay İşbirliği Örgütü toplantısında Rusya'ya arabulucu ol teklifinin temelindeki sebep de budur. Dünya, saldırgan ve yayılmacı sömürü mantığının dışında, barışı muhafaza edecek bir merkezi otorite bekliyordu. Ve bu Rusya olmuştur. İslam adına yola çıkanlar, İslam âleminin can, mal, namus emniyetini hiçe saymakta; devletleri ve milletleri yıllarca sürebilen savaşlara sürükleyebilmektedirler. Yeni Osmanlıcılık denilen bu tecavüz, can, mal ve namus emniyetlerini yok etmek manasına geliyorsa, Türkiye dünya barışında yaya kalacaktır. Barışa giden yolda mihenk taşı olamayanlar ise, bugünün vizyonunda değil "dünya liderliğine", lider sınıfına bile alınmamaktadır. Merkezinde insan olan
Milli Ekonomi Modeli'ni ülkesinde hayata geçiren Putin ise, dünya lideri olmuştur.
