Aile yılı mı dediniz? Eyvahlar olsun!

Biz o meseleyi geçen sene ilan edilen 'Emekliler Yılı'ndan çok iyi hatırlıyoruz.

İlan edilen o yıl dolayısıyla sütten ağzımız o kadar yandı ki, yoğurdu üfleyerek yemek bir yana, ismini dahi anmak ve yüzünü dahi görmek istemiyoruz.

Ağzımızı korkunç derecede yakan sütten ötürü yoğurdun semtimize dahi uğramasını istemiyoruz.

Zaten, emeklinin de, emekçinin de ve dahi yüzde doksan ailelerin de süte ve yoğurda ulaşım yolları tamamen kapanmıştır bu şartlarda.

Giden sene Emekliler Yılı ilan edilmişti ne gördük, ne bulduk ki, şimdi içine girdiğimiz yılın 'Aile Yılı' ilan edilmesinden ne umalım?

Milyonlarca emekli ve emekli ailesi, Emekliler Yılı ilan edilen 2024 yılında yaşadıkları sefaletten ve rezaletten dolayı, 2025 yılının 'Aile Yılı' ilan edildiğini duyar duymaz, hiç kuşkusuz ağızlardan çıkan ilk cümle bu olmuştur; eyvahlar olsun.

70'li yıllarda okula gidip gelirken sabah akşam Taşlıtarla minübüslerinde zorunlu olarak dinlediğimiz; 'Neden saçların beyazlamış arkadaş/ Sana da benim gibi çektiren mi var?' şarkısını hatırladık, artık hem aileler hem de emekliler, birbirlerine bu şarkıyı armağan edebilirler.

Neden saçların beyazlamış arkadaş

Sana da benim gibi çektiren mi var?

Çektirmek ne kelime, adeta kök söktürüyorlar.

Yeni yılda açıklanan maaş artışlarına bakan, bir de dönüp yağmur gibi yağan zamlara bakıyor ve defalarca 'eyvahlar olsun' cümlesini tekrarlıyor.

Çeyrek asırdan beri ülkeyi yöneten iktidarın eliyle sefalete mahkum edilen emeklilere, emekçilere ve kendileri adına yıl ilan edilen ailelere, Aşık Reyhani'nin nice on yıllar evvel yazdığı bir şiiri armağan ediyorum, ezberlemekte fayda var, gün gelir lazım olur:

Bir Abdullah vardı öldü dediler

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Kefenini komşular aldı dediler

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Zaten senin köyde neyin var idi

Herkes sana baş hizmetkâr der idi

Kazancını köy ağası yer idi

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Bir ineğin vardı suya gitmezdi

Ahırdan çıkmaya dizi tutmazdı

Bu yoksulluk seni heç unutmazdı

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Kelepçeler açılmazdı kolundan

Hâkim savcı anlamazdı dilinden

Köyde zalim ağaların elinden

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Gömleğin yok haziranda üşürdün

Arkan ile kuru geven taşırdın

Her battıkça acı acı kaşırdın

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Üç yüz altmış beş gün oruç tutardın

Senede bir defa iftar ederdin

Et görseydin çiğnemeden yutardın

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun

Reyhani'yim ıskatına oturduk

Yarı buçuk bir salavat getirdik

Şeker çuvalına sardık götürdük

Ne ey oldu gardaş öldün kurtuldun.