Alışmışlar bir kere kumpas kurmaya. Paralel, taralel de deseler, körle yatan şaşı kalkar. Adı kumpasa çıkmış davalarla ki, o davaların yaman takipçisi ve de savcısı olduğunu avaz avaz ortalığa haykıran Erdoğan, adaletin canına okumuştu. Kumpas sabıkalısı Erdoğan bu kez demokrasinin canına okumaya niyetlenmektedir. Ucube bir başkanlık sistemini aklına koymuş. En yakınında bulunanlardan biri, bir zamanlar birlikte Erbakan'a kumpas kurmuşlardı hani, eski kankası Bülent Arınç dahi bunun montaj bir şey olduğunu söyleyebiliyor. Şimdi montaj diyorsa da kralın çıplak olduğunu seçimler sonrasında ifade edebileceğinin ipuçlarını veriyor.1982 Anayasası henüz 10 yaşını doldurmamıştı. Konuşmacı olarak benim de katıldığım bir açık oturumda, bir diğer konuşmacı da 1982 Anayasasını yazan Prof. Dr. Orhan Aldıkaçtı idi. Üniversitede Anayasa Hukuku hocam olması hasebiyle de kendisine şöyle demiştim: Hocam bu anayasayı sizden başka savunan kalmadı! Eski öğrencisinden böyle bir tavır beklemediği için bana üzüntülerini bildirmişti. Hocam üzüldüğü için ben de bunun ıstırabını hala duymaktayım. Belki bilim namusu gereğiydi söylediklerim ama vicdanıma gerekçe olamıyordu.Bugün de aslında Tayyip Erdoğan'ın kendisinden gayrı bileni olmayan, kerameti kendinden menkul başkanlık sistemi için etrafındaki yalakalar alkış tutmaktaysa da, 8 Haziran'ı beklemeden "kral çıplak" diyebilecek yürekli hukukçular, siyasetçiler, bilim insanları, korku dağları beklemeden, milleti bekletmeksizin görev namusunuz neyi gerektiriyorsa yapın onu!Fiilen kafasındaki modeli yaşamaya çalışan Erdoğan, başkanlık demeyelim de, demokrasinin dışına çıkmış otoriter bir rejimin alt yapısını, emir kullarına döşettirmektedir.Diktatörlüğe hazırlık maçlarından biri Meclis halı sahasında oynandı ve İç Güven(siz)lik Paketi ya da torbası bu ülke insanının kafasına geçiriliverdi. Sabaha karşı pijamalı yasalar bir bir geçerken işe diktatörün pijamasından başlanmıştı bile. Sıra diğer giydirmelere geliyordu, mesela sosyal medya dekolteydi ve giydirilmeliydi. İnternet sansürü ne güne duruyordu, emir ve talimat doğrultusunda ısmarlama kararlarla oluşturulan kara listelerle hem kullanıcıların hem de yer ve içerik sağlayıcıların temel hak ve özgürlüklerine müdahale edilmeliydi.Görsel ve yazılı medyaya haber yasakları getirildi. Bu da yetmedi sosyal medyada Tayyip Beyi eleştirenler dava yağmuruna tutuldu.Demokrasiye karşı kurulan kumpasın ayak sesleridir tüm bunlar. Yasal kılıf hazırlanıyorsa da hukuka sığmamaktadır. Yasa ve hukuk aynı şey değildir. Kuşkusuz yasalar hukukun kaynaklarından bir bölümünü oluşturur ise de hukukun en önemli temeli olan adaleti gözetmiyor ve hukukun ahlaki ve evrensel boyutlarıyla çelişiyorsa, yasadır ama hukuka kaynak olma niteliğinden yoksundur, yani hukuka uygun değildir. İnsan hakları hesabıyla değil de, kelle sayısıyla ve yap-boz yasa yöntemiyle oluşturulan durum vahamet arz etmektedir. İnsanlar içerde "olağanüstü" hal uygulamasına karşı, kaynağını demokrasiden alan, direnme ve sivil itaatsizlik noktasına gelmişken; dışarda, ülke demokrasisi geçer not alamamaktadır. Tayyip Bey, onlar kendi işlerine baksın, derken Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi bizim işimize bakmış ve ifade özgürlüğünün ihlâlinden dolayı Türkiye'ye adeta müebbet vermiştir. AKP hükümetinin sadece ifade özgürlüğünü çiğnemesi nedeniyle rekor düzeyde tazminat davaları hükme bağlanmıştır Türkiye aleyhine.
