Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav), dünyada ve ahirette Allah'tan en çok âfiyet istenilmesi gerektiğini bildirmiştir Ebu'l-Fadl el-Abbas b. Abdi'l-Muttalib (ra) şöyle demiştir: "Ya Rasulallah bana Allah'tan isteyeceğim birşey öğret" dedim, şöyle buyurdu: "Allah'tan afiyet isteyiniz". Birkaç gün durdum, tekrar: "Ya Rasulellah bana Allah'tan isteyeceğim birşey öğret" dedim. Bana şöyle buyurdu: "Ey Abbas, Ey Rasulullah'ın amcası, Allah'tan dünya ve ahirette afiyet isteyiniz". (Tirmizi). İbn-i Ömer (ra)'ın şöyle dediği rivayet edilmiştir: "Rasulullah (sav) Ashab'ına şu kelimelerle dua etmeden meclisinden nadiren kalkardı: "Allah'ım bizimle sana karşı olan isyanların arasında engel olacak korkundan, bizi cennetine ulaştıracak taatından ve bize dünya musibetlerini kolaylaştıracağın yakîn (sarsılmaz iman)'den bizlere taksim et. Yaşattığın müddetçe bizleri, kulaklarımızdan, gözlerimizden ve kuvvetlerimizden yararlandır. Bunları ölümümüze kadar kalıcı kıl. Öcümüzü yalnız bize zulmedenlere karşı kıl. Bize karşı düşmanlık edenlere bizlere zafer nasibeyle. Musibetimizi dinimiz üzerine kılma, dünyayı en büyük kaygımız ve ilmimizin ulaşabileceği yerde kılma. Bizim üzerimize merhamet etmeyenleri de musallat etme" (Tirmizi). Muğire b. Şu'be (ra) anlatır: Bir gün Rasulullah (sav) öyle namaz kıldı ki hatta ayakları şişmişti. Kendisine: "Allah, Senin geçmiş ve gelecek günahlarını bağışladı" denildi. O da şöyle buyurdu: "Şükreden bir kul olmayayım mı?". (Buhari, Müslim, Nesei).
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.