Anlamsız evlilik

Çocuk babasına:

- Babacığım, annem ile nasıl evlendin?

Adam eşine dönüyor:

- Görüyor musun, çocuk bile anlam veremiyor.

Yapma böyle soğuk şakalar Turgut İzmit.

Bazı Müslüman görünümlü kardinaller, adam gibi kalkıp: "Ben dinsel açıdan evlenemiyorum" diyecek yerde; "ben cinsel açıdan" bekar duruyorum diyor.

Hizmet için bu haldeyim derken Hz. Muhammed'e "hizmetsiz" iftirasını da atıyor, diğer yaptıkları yetmezmiş gibi.

"Bana üç şey sevdirildi dünyadan: Gözümün nuru namaz, güzel koku, ve en-nisâ."

"Nisâ" kelimesi, Arapça'da kadın anlamında olan "imreetün" kelimesinin çoğuludur.

Bazı "ısmarlama" zürriyetsizler bunu nereden bilsin.

"Nikah benim sünnetimdir, onu terk eden benden değildir" Peygamber ölçüsünü bilmemeleri normaldir.

Çünkü onlar O'ndan olmadıklarını beyan ettiler zaten.

"Sizin en şerlileriniz bekarlarınızdır" bir başka hadisi-i şerif.

Bütün bu güzel ve aynı zamanda müşfik hadis-i şerifler dururken adamlar içlerindekini gizliyorlar.

Sen de bu fıkralarla adamlara savunma içgüdüsü sağlıyorsun.

Ayıp ediyorsun. Kayıp ediyorsun.

***

İsmail Hakkı harekete geçti...

Doğu Anadolu fay hattı gibi uzun süredir sessizliğini koruyan değerli dostum İ. Hakkı kendini, pardon e-maillerini gösterdi.

Geçmişle günü mukayese edip sonunda bir not düştü; "yazar ve kaynak bilinmiyor."

Olabilir.

Yazar ve kaynak bilinmeyebilir.

Ama ülkeyi, ülke insanını bu hale getirenler biliniyor ya!

İnsanımızı kimlerin bu derece sefil ve perişan hale getirdiği herkesin malumu.

Çözüm üreten de belli.

Peki insanımız niye süfelanın/sefillerin peşine takılır da guraba/garipler sınıfına dahil olur?

Gidip de, onları sultanlar gibi yaşatacağına söz verenin peşine takılmaz.

İşte İ. H. Mumcuoğlu'nun gönderdiği e-mail:

Eskiden bir memur maaşıyla dört kişi geçiniyordu Şimdi dört memur maaşıyla bir kişi geçinemiyor.

Eskiden dansözler yılda bir kere televizyon ekranına çıkardı. Şimdi bazı televizyon programlarını dansözler sunuyor.

Eskiden hükümetler ülke sorunu çözerdi. Şimdi ülke hükümetin sorunlarını çözmek için çırpınıyor.

Eskiden ekranlar siyah-beyazdı. Şimdi kan kırmızı

Eskiden basında fikir adamları vardı. Şimdi "onun-bunun" adamları var.

Eskiden atı alan Üsküdar'ı geçiyordu. Şimdi yatı alan okyanusu geçiyor

Eskiden eşeğe altın semer taksan da eşekti. Şimdi beyefendi oluyor.

Birkaç tane de benden...

Eskiden herkesin yüzünde kılcal damar vardı. Şimdi bazılarının yüzünde "hortum" var.

Eskiden helalden bile korkulurdu. Şimdi haramdan korkan yok.

Eskiden yüzdeki göz izi görülürdü. Şimdi yanaktaki diş izinin farkına bile varılmıyor.

Eskiden İslam tek din olarak yeterdi. Şimdi üç dinle bile yetinmeyenler var.

Eskiden rozet şahsiyetler vardı. Şimdi klozet şahsiyetler ortalarda dolaşıyor.

Eskiden söz senetti. Şimdi ne söz, ne çek, ne senet işe yarıyor.

Eskiden komşu komşunun külüne muhtaçtı. Şimdi doğalgaz çıktı komşunun külü kalmadı.

Eskiden...

Şimdi...

Dostlar ve bol kaşarlı tostlar.

İsmail Hakkı'dan.

Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi...

Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi...

Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.

Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...

Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.

Dostlar vardır gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna halı sersen kar etmez.

Dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark etmez.

Dostlar vardır; muhabbeti çekilmez; dostlar vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır.

Dostlar vardır, omzu her derde devadır.

Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.

Dostlar vardır dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...

Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük...

Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine...

Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli...

Dostlar vardır, közde mısır, çölde su; ateşte yanmanın da, suyla sönmenin de tadı damağındadır.

Dostlar vardır; yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz!

Dostlarımız vardır bizlere benzerler biraz...

Dostluklar vardır, erken dolar vadesi; dostluklar vardır, devam eder ahrette!

İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kılan...

Gönül, her yerde onları arar.

Ve bulduğunda haber gönderir bize; bir sıcaklık yayılır yüreğimize; bunda bir iş var deriz, takılırız peşine...

Dost olalım gönlümüzle!