Atatürk Kur’an ve Tefsir

Prof. Dr. Haydar Baş'ın Türkiye'de fikirler konusunda istikrar abidesi oluşu sürpriz değil. Hangi konuda ne tespit yapmışsa zaman, bu tespitlerin doğruluğunu da teyit etmiştir. 

Haydar Baş Bey'in, Atamız hakkındaki görüşleri 40 yıl önce ne ise bugün de aynı ve hiç değişmedi. Sayın Prof. Dr. Haydar Baş'ın iman, Kur'an, namaz kısaca İslam dininin bütün evsafı konusunda Atatürk hakkında bilmediklerimizi, 'Hoş Geldin Atatürk' eserinde belgelemesi, hem milletimizin gerçek Atatürk'ü tanıması, hem de büyük bir tarihi yalana son vermesi adına çok önemli bir adım oldu.  

Bu eseri okurken birçok konudan etkilendiğimi itiraf edeyim. Bunlardan bir tanesi de Atatürk'ün Kur'an-ı Kerim ve tefsir konusundaki vukufiyetidir.

Hoş Geldin Atatürk eserinde bu konuyla alakalı onlarca örnek vardır. Sizlere bir kaçını aktarmak istiyorum;

Kütüphanecisi Nuri Ulusu anlatıyor: "Atatürk bazı kereler çalışırken okuduğu tefsirlerin çok tesirinde kalırdı ve de 'Hey büyük Allah'ım… Kuran'a inanmayan kâfirdir, bize nasıl yol gösteriyor? Bunları tüm dünyaya okutmalıyız' diye de söylenirdi. Sonra o an yanındaki bizlere, 'Okurken ruhum coşuyor, size de oluyor mu?' diye sorardı. Ama o anlarda gözleri hafifçe dalar ve kızarırdı." 

O'nu dinsiz diye anlatan sakallı, cüppeliler acaba Kur'an-ı Kerim'e onun kadar hâkim midirler? 

Atatürk, Kur'an-ı Kerim'i yanındaki hafızlara doğru okuduğunu teyid ettirecek kadar kurallarına göre okumayı bilen bir hafızdı. 

Sadettin Kaynak bu konuda şu anısını paylaşır: "… Bir gün Dolmabahçe Sarayı'nın büyük muayede salonunda saz takımını toplamıştı. Kanuni Mustafa, Mısırlı İbrahim Nobar, Hafız Kemal, Hafız Rıza, Hafız Fahri hep orada idik. Atatürk bir imtihan ve tecrübe yapmaya hazırlanmış görünüyordu. 

Elinde, Cemal Sait'in Türkçe Kur'an tercümesi vardı. Evvela, Hafız Kemal'e verdi, okuttu fakat beğenmedi. 

'Ver bana' dedi, 'Ben okuyacağım.' Hakikaten okudu ama (hâlâ gözümün önündedir) askere kumanda eder, emirler verir gibi bir ahenk ve tavırla okudu. 

Kendisi de farkına vardı. Elham'ı sırayla dolaştırmaya başladı. Hafızlara birer birer okutuyordu.

Solunda Hafız Kemal, sağında ben vardım. Hepsi okuduktan sonra sıra bana geldi. Hiç unutmam, Elham'ı ötekilere verdiği gibi kapalı değil de açmış, evvelden tespit ettiği sayfanın alt kısmını göstererek, 'Bu işaret ettiğim ayeti okuyacaksın' diyerek vermişti. Nisa suresinin 27. ayetiydi, okumaya başladım."

Saadettin Kaynak, Nisa Suresini okuyup bitirdikten sonra, Atatürk surede geçen bazı ifadelerin yanlış tercüme edildiğini belirterek itiraz etmiştir. 

Atatürk daha sonra konu üzerinde küçük çaplı bir araştırma yaparak, gerçekten de Saadettin Kaynak'ın okuduğu tercümenin hatalı bir tercüme olduğunu ispatlamıştır. 

Atatürk Kur'an okurken tespit edip, daha sonra ispatladığı bu yanlışlığın, Kur'an'ın aslından değil, Fransızca tercümesinden kaynaklandığını belirtmiştir." 

Abdülkerim Paşa'ya yazdığı bir mektupta, Fetih Suresinin 10. ayetini kullanmıştır: "… En güzel ve yakın olan Hüda emrinin tecellisi ile bedbaht ve mazlum asil milletimizin kurtuluş ve selamete mazhar olmasını derya-yı rahmet-i izzetten yalvararak bekleriz. (…) 

Azizim! 'Yedullahi fevka eydihim/Allah'ın eli her elden üstündür'. Fakat bununla beraber müşkülatı ve meseleleri halle girişenlerin kararlaştırılmış bir hedefi olmak gerekir. 

Millet İlahi azamete ve hilafetpenahinin hakiki emellerine dayanarak ve sığınarak maksadına ulaşacak ve taleplerini temin eyleyecektir). 

Yine Cemal Sait'in Kur'an-ı Kerim tercümesini okurken Bakara suresinin şu ayetlerini işaretlemiştir: "11- Onlara yeryüzünde fesat çıkarmayın denildiği zaman, 'hayır biz ıslah ediyoruz' derler. 12- Bozgunculuk yaparlar fakat anlamazlar. 13- Kendilerine, herkes gibi iman ediniz denildiği zaman 'biz aptallar gibi mi inanacağız' derler. Hâlbuki kendileri aptaldır ve fakat bilmezler." 

Atatürk, önemli görerek bu ayetlerin altını boydan boya çizmiştir. Dinsiz iftirasına uğrayan Atatürk'ün anılarında Kur'an-ı Kerim'den sureler okuttuğu ve tefsirini bilmeyenlere kendi açıkladığı pek çok örnek vardır." (Prof. Dr. Haydar Baş, Hoş Geldin Atatürk eseri s.576-581)