Kendini 68 kuşağından görerek solculuk adına demokrasi ve özgürlük mücadelesi verdiğini söylemekten çekinmeyen Demokrat aday Kerry, Florida'da Amerikalı seçmenlere seslenirken rakibi Bush'un Irak savaşına(!) destek verdi.Daha doğrusu Irak işgaline...Dış politika literatürüne göre savaşlar karşılıklı iki devletin birbirine meydan okuması, güç gösterisine başlamaları olarak tanımlanır.Lakin Irak'ta böyle bir durum yaşanmadı.ABD kafa tuttu ve Irak'a karşı tek yanlı bir işgal süreci başlattı."Irak'ta savaş var" demek, işgale meşru bir zemin katmak demek olacaktır.Cumhuriyetçi Başkan Bush böyle yaptı ve Demokrat(!) Kerry de ona destek verdi.Vietnam köylerinde masum insanları kurşuna dizen Kerry'nin işgale destek çıkması bizi şaşırtmadı aslında.Şaşırdığımız tek nokta bu desteğin seçim kampanyaları sırasında verilmiş olması.Bush, Irak'a savaş(!) açarak doğru karar verdiğini kabul eden Demokrat rakibi John Kerry'ye teşekkür etmeyi de ihlmal etmedi.Jestler karşılıklı gidip geldi anlayacağınız.Başından beri belirttiğimiz gibi; Kerry ile Bush'un devlet politikaları arasında bariz fark yok.Farklılık sadece önceliklerde.Amerikan Savunma Bakanlığı (Pentagon) olsun, Dışişleri Bakanlığı olsun çok uzun vadeli politika yapıyorlar.Yönetime Cumhuriyetçiler de gelse, Demokratlar da gelse mevcut sabit devlet politikaları uygulanmak zorunda.Dış ve iç politikaya bakış açılarında zihniyet olarak ortak görüş hakim.Önceki döneme damgasını vuran Clinton ve Baba yaşadık ve gördük.Dış politikadan çok, iç politika üzerinde yoğunlaşarak ekonomik ve sosyal düzenlemelerle Amerikan halkının refahını amaçlayan Clinton'a büyük destek verildi. Amerikalılar Clinton'u şimdi de çok seviyorlar.Baba Bush ise daha çok uluslararası güvenliğe dikkat çekerek iç politikaya daha az zaman ayırdı.Onun asıl önceliği dünyaya yeni nizam vermek idi.Görüldüğü gibi, asıl sorun iç ve dış dengenin hangi oranda sağlanıyor olması.Amerikan halkı Oğul Bush'a bu bağlamda itiraz ediyor ve Irak politikasını eleştiriyor.Halk daha çok işsizlik ve istihdam sorunuyla ilgili kararlar bekliyor. Bu boşluğu da Kerry doldurmak istiyor.Ulusal güvenlikle uluslararası güvenliği tek merkezde toplamaya çalışan Bush'un prim yapması için daha içsel kararlar alması kaçınılmaz.Irak işgaline karşı çıkıyor bir görünüm çizerek seçmeni yanına çekmek isteyen Kerry'ye ümit bağlamak anlamsız olacaktır.Bush da Kerry de aynı fabrikanın ürünü.Aynı zihniyetin yansımaları.
Cevat Kışlalı / diğer yazıları
- Suikastın geri planı / 09.05.2006
- Sessizliğin sesi / 28.03.2006
- 8 Mart Dünya Kadınlar Günü / 08.03.2006
- Hangi ittifak, hangi kadın? / 26.01.2006
- Varoluş mücadelesi / 24.01.2006
- Bu M.E.M'leket bizim / 01.12.2005
- Çözüm mü dediniz? / 27.11.2005
- Bağımsız Türkiye / 04.11.2005
- Bağımsız Türkiye / 21.10.2005
- Felaket kapıda / 19.10.2005
- Sessizliğin sesi / 28.03.2006
- 8 Mart Dünya Kadınlar Günü / 08.03.2006
- Hangi ittifak, hangi kadın? / 26.01.2006
- Varoluş mücadelesi / 24.01.2006
- Bu M.E.M'leket bizim / 01.12.2005
- Çözüm mü dediniz? / 27.11.2005
- Bağımsız Türkiye / 04.11.2005
- Bağımsız Türkiye / 21.10.2005
- Felaket kapıda / 19.10.2005