Bahar geldi ama…

Mevsimlerin en güzeli, bütün bir tabiatın cana geldiği, canlandığı, suyun dallara yürüdüğü, dalların tomurcuklandığı ilkbahar elbette başımızın gözümüzün üstüne geldi.

Hoş geldi safalar getirdi.

Gezegenin diğer köşelerinde elbette muhtelif mevsimler yaşanıyor ama bizim diyarda, Anadolu coğrafyasında sanki bu bahar bir başka karşıladı bizi, sanki bu baharı bir başka vaziyette, sanki dolu dolu hüzünle karşıladık.

Bin bir umutlarla yolunu beklediğimiz bahardan evvel sanki kapımızı başka şeyler çaldı ansızın.

Baharlarla gelen bin bir çeşit müjdelerin, türlü türlü yeşermelerin ve canlanmaların kadrini, kıymetini bilemedik, şükrünü eda edemedik te ondan mı acaba bu bahar tüm yollarımızı kesen bir musibetle karşılaştık?

Ne hayallerle baharı beklemiştik.

Dağlarımızda, bağlarımızda, yayla ve ovalarımızda yeşeren, taze taze daha yeni çıkan kim bilir kaç çeşit çiçek vardır bizi bu dertten kurtaracak ama nerden bulalım, nasıl edelim?

Şairin  meşhur şiirine yaslanarak umutla bekledik ve dağlara, yaylalara çıkıp bin bir çiçek toplayarak dertlerimize derman yapmayı hayal ettik ama…

Bahar gelsin şu dağlara gideyim

Belki derdimize çare bir çiçek

Toplayıp devşirip harman edeyim

Açılan yaramı sara bir çiçek

Çünkü o da bir çiçeğin delisi

Kelebektir böceklerin âlisi

Yeşil yamaç tabiatın halısı

Nakış dökmüş ara ara bir çiçek

Kara taşta ala geyik sesi var

O geyiğin ıssız taşta nesi var

Kavalın bir acı inlemesi var

Çobanı düşürmüş zara bir çiçek

Ben de bir aşığım Reyhani adım

Sorun çiçeklere az mı yalvardım

Benim tabiattan bir tek muradım

Götüreyim nazlı yara bir çiçek.

Nice hastane köşelerinde sevdiklerinden, sevenlerinden bir demet çiçek bekleyen hastalar var ama sevenleri dağlara çıkamadı, çiçek toplayamadı ki onlara götürsün.

Bahar geldi ama…