Bayramlar şifadır

Bayramlar, insan psikolojisi ve toplumsal huzuru açısından çok önemli dönemlerdir. 2 yıldır pandemi dolayısıyla yaşayamadığımız bayramı, bu ramazan bayramında yaşama imkânı bulduk çok şükür. Bayramlar, yalnızlığın giderildiği, pek çok maddi ve manevi duygunun yoğun olarak yaşandığı zamanlardır.  

Dini ve milli Bayramlar bir milleti millet yapan en önemli kültürel standartlardır.  Ne kadar çok ortak güzel yaşantı o kadar çok bağlılık demektir. Çok şükür bayram geleneği toplumumuzda değişmedi, hiç kimse bayramın manasını unutmadı. 

Bayramların insan ilişkilerini onarıcı özelliği vardır. Ayrıca ruh ve bedenimiz için tam bir terapi seanslarıdır. Kaç kişiyi ziyaret etmişsek, kaç kişiyle görüşmüşsek, kaç kişiyle sarılmışsak o kadar terapi almışız demektir. Öyle ki bayramda kırgınlıkları gidermek, dostluğu tazelemek, çocuklarımıza daha sıcak yaklaşmak, onlara bayram hediyesi almak, bayram harçlığı verilmesi çocukların hatta erişkinlerin hayata güvensiz bakışını düzeltiyor. 

Günümüzde insan ilişkilerindeki en önemli şey güven duygusudur. Bu bilimsel olarak çalışmalarda da ortaya konuluyor. Güvenin oluşması için insanda korku duygusunun azalması gerekiyor. 

Korku duygusunu azaltan duygu ise sevgidir. Sevgiyi arttıran davranış birebir iyilik yapmaktır, sevgiyle yapılan iyilik korkuyu azaltıyor, güveni arttırıyor ve insan ilişkileri arasında pişmanlık duyguları yok oluyor. Onun için bayramlar toplumda huzur ve barış için çok önemlidir. Komşunun komşuya olan öfkesi ve kırgınlığı bayramlarda telafi edilebiliyor. Akrabalar arasında varsa kırgınlıklar bayram dolayısıyla görmemezlikten gelinip bağışlamalar sağlanabiliyor. Bayramlar bir fırsat oluyor. 

Psikolojik travma tedavisinde bağışlayıcılık öğretilir. Bayramda ilk yapılan şeylerden biri, kişinin bağışlamayı affetmeyi ön plana çıkartmasıdır. İnsanı mutsuz huzursuz ve hasta eden negatif duygularını, korkularını, düşmanlıklarını bir kenara bıraktığı zamanlardır bayramlar. Karanlık duyguların beş atlısı olan kin, öfke, kıskançlık, düşmanlık, nefret duyguları yerine neşe, sevinç, barış, gibi olumlu duyguların yaşandığı zamanlardır bayramlar. Bayramlar sevgi ve güvenin çoğalmasına sebep oluyor ve aynı zamanda görünmeyen toplumsal barışa, huzura hizmet ediyor.    

Yalnızlık, küresel bir sorun. Koronavirüsten sonra yalnızlık daha da arttı. Bayram yalnız, yetim ve muhtaç olan insanlara dokunmak için bir fırsattır. Bayramlar, çocuğa kötü duygularla baş etme ve merhamet kavramının öğretilmesinde bizlere fırsatlar sunuyor. Bayramlar bizlerin özellikle de çocukların sosyalleşmesine katkı sağlıyor. Komşu ve akraba ilişkilerinin güçlendiği, bire bir iyilik yapma dönemi bayramlar, kişilerin tanımadığı insanlara yardım ettiği dönemler oluyor. Çocuk iyilik yapmayı da bu dönemde öğreniyor. İyilik yapmak öyle bir duygu ki, hem karşı tarafı hem iyilik yapanı mutlu ediyor. 

Bayramları tatil olarak algılayıp insanlardan uzak yerlerde geçirdiğimiz zamanlar da olmuştur ancak örfümüze âdetimize geleneklerimize ve dinimize göre geçirdiğimiz bayramlarda hissettiğimiz iç huzuru mutluluğu ve şükran duygusunu başka şekilde yaşamamız mümkün değildir. 

Kısaca bayramlar; daha önce yazdığımız "sevgi, merhamet, iyilik, ümit, cömertlik, gülümsemek, ağlamak, hastaları ziyaret etmek, sarılmak, hareket etmek, seyahat etmek, şifadır" yazılarında anlattığımız gibi tüm bu duygu ve faaliyetleri bir arada yaşadığımız zamanlardır. Bu zamanlarda mutluluk hormonu serotonin ve güven huzur hormonu oksitosin maksimum seviyelere ulaşırken stres hormonu kortizol azalır ve hastalıklara karşı direncimiz artar. Ayrıca bu davranışların tamamı aynı zamanda dinimizin bir emri olduğundan bayramlarımız hem ibadet hem de şifa olup madden manen terapi sağlamaktadır.