Bayramlarımız

'Yarın bayram /Bir kaşık ayran/ Sana da yeter bana da yeter.' Ne güzel bir tekerleme. Paylaşmayı, hoşgörüyü önümüze sermiş. "Nerede o eski bayramlar !.." derlerdi bizden yaşlı olanlar da onların bu duygularını anlamazdık. Şimdi aynı sitemi biz yapmaya başladık. Eminim ki dar yerleşim alanlarında yani köylerde, beldelerde, kasabalarda yine bayramlar coşkuyla kutlanmaktadır. Yine insanlar yakınlarına, köyün büyüklerine gidiyorlar ve bayramlaşıyorlardır. Yine ev ev dolaşıp tatlılar yeniliyor, kahveler, çaylar içiliyordur. Ama yine de toplumun üzerine bir hüzün çökmüş ve sanki ölü toprağı serilmiş gibi. Eski tat eski coşku yok o küçük yerlerde de. Hani bir türkü var ya:
Bayram gelmiş neyime
Anam anam garibem.
Kan damlar yüreğime
Anam anam garibem.
Toplum bu türküyü mırıldanıyor sanki bu bayramda da.  
Ne güzeldi çocukluğumdaki bayramlar. Alınan küçük hediyeler, verilen harçlıklar bizi ne kadar mutlu ederdi. Büyüklerimizin elini öperdik. Amcalarımıza, halalarımıza, dayılarımıza, teyzelerimize koşardık bayramlarda. Onları bayramlık elbiseleri içinde görmek bizi başka biçimde duygulandırırdı. Özellikle annemin, allı yeşilli giysilerini giymesi beni gerçekten çok sevindirirdi. Ah yine çocuk olsam yine o insanlarla o bayramları yaşasam!..
Özellikle mutlu azınlık için bayram demek, tatil demektir. Bayramdan bir gün önce binlerce araç yollara düzülür tatil beldelerine gitmek için. Beraberinde yüzlerce araba kazası ve ölüm, yaralanma o günlerin güzelliğine hüzün katar. Tatile çıkamayanlar için de evde dinlenmektir bayram. Birkaç aile büyüğünü ziyaret etmek demektir.
Ekonomik koşulları nedeniyle yüreğine ulaşamayan insanlarımız buruk geçirirler bayramlarını. Kafasında oluşturduklarını alamamanın ezikliğini yaşar bayram süresince.
Bizim geleneklerimize göre, bayramlarda yeni giysiler giyilir, özellikle çocuklar sevindirilir. Onun için evin büyüğü, oğluna, kızına, hanımına, gelinine, torunlarına kendi olanakları ölçüsünde bayramlıklar alır. O baba, kendi babasından devraldığı bu güzel geleneği de ne yazık ki bugün yerine getiremiyor artık. Çünkü tam bayram üzeri elektriğe, doğalgaza yapılan zam; doların, altının değer kazanması ile düşen alım gücü her baba gibi bizleri de geleneklerimizden uzaklaştırıyor.
Bugün, ülkemiz insanında birlik, beraberlik ve paylaşım duygusu yok oldu bile. İnsanlarımız için önemli olan bu ak bayramlar karalaştırıldı. Ekonomik yönden de, ayırım yönünden toplumu olumsuza sürüklendi. Din, mezhep, ırk ayırımından yarar bekleyenler, birlik beraberliğimizi bozdu. Bu bayram gününde 600 bin civarında işsiz üniversite mezunu genç, işsiz güçsüz sokaklarda dolaşıyor. Var olan işlere liyakate bakılmaksızın maalesef kendi yandaşları alınıyor. Sokaklardaki yabancı uyruklu dilenciler ise işin ayrı yönü.
Ramazan Bayramımızı kutlayacağımız bu günlerde sınırlarımız ateş çemberine döndürülmüş. Emperyalist ülkelerin şahsi emellerine alet edilen toplumlar eninde sonunda onların oyuncağı olurlar ki şu andaki ülkemizin durumu buna örnektir. 
"Kendim ettim kendim buldum/ Gül gibi sararıp soldum" dizeleri sanki şu andaki halimize söylenmiş. Kuzey Afrika'da, Ortadoğu'da insanlara özgürlük getireceğiz diye yola çıkan güçler maalesef o insanları kimliksizleştirdiler. Bizler de o güçlere destek verdiğimiz sürece korkarım ki sıra bize de gelecek.
Bu kutlu günümüz yaklaşırken böyle karamsar bir yazı yazmak istemezdim ama gerçek bu. Okurlarımın ve tüm İslam âleminin Ramazan Bayramını kutluyor güzel günlere dileklerimi iletiyorum.