Beddua-II

(dünden devam…)

Prof. Dr. Haydar Baş, "Dua ve Zikir" eserinde, beddua hususuna şöyle devam ediyor:

"Peygamber Efendimizin hangi durumlarda ve nasıl beddua, lânet ettiğini hadis-i şeriflerle aktaralım:

İmam Ali'den (r.a.); "Allah Resûlü (s.a.â.) Ahzâb günü (Hendek Savaşı'nda) şöyle buyurdu: Güneş batıncaya kadar bizi (ikindi) orta namazından menettikleri için Allah, onların kabirlerini ve evlerini ateşle doldursun!" (Hz. Ali'den Abîde, Yahyâ b. el-Cezzâr, Şüteyr b. Şekel gibi birçok râvi tarafından rivâyet edilmiştir. Buhârî, Cihâd 98/1, III, 233; Tefsîr Bakara 42/1-2, V, 162; Da'vât 58/5, VII, 165; Müslim, Mesâcid 202-205, s. 436-7; Ebû Dâvud, 409; Tirmizî, 2984; Nesâî, Salât 14, I,236 ve İbn Mâce, 684).

Enes'den (r.a.); "Allah Resûlü (s.a.â.), kurrâlar (Kur'ân hâfızları) öldürüldüğü zaman tam bir ay kunût okudu (öldürenlere beddua etti). O zaman üzüldüğü kadar üzüldüğünü görmemiştim." (Buhârî, Cenâiz 41, II, 84. Bu hadisi Abdürrezzâk, no. 4029, 4963; Ahmed, III, 167, 162; Dârimî, I, 374; Buhârî, Vitr 7, II, 14; Cenâiz 41,II, 84;Cizye 8,IV,66;Mağâzî 28,V,44; Müslim, Mesâcid no.301, s.469 ve Beyhakî,II,199).

İbn Abbâs'dan (r.a.); "Peygamber (s.a.â.), hiç aralık vermeden öğle, ikindi, akşam, yatsı ve sabah namazlarının ardında, son rekâtte, 'semiallahu limen hamideh' dedikten sonra, birbiri ardınca tam bir ay süreyle kunût yaptı. Bu kunûtunda, Süleym kabilelerinden olan Ri'l-Zekvân ve Usayye'ye beddua etti. Arkasındakiler de bu bedduasına 'âmin' dediler." (Ahmed,I,301; Ebû Dâvud,no.1443; Taberânî,M. el-Kebîr no. 11910; İbn Huzeyme, no. 618; el-Hâkim, I, 225 ve Beyhakî, II, 200, 212).

"Allah Resûlü (s.a.â.), ikinci rekâttan başını kaldırdığında şöyle dua etti: Allah'ım! el-Velîd b. el-Velîd, Seleme b. Hişâm, Ayyâş b. Ebî Rabîa ve Mekke'deki mustaz'afları kurtar! Allah'ım! Mudar'a şiddetli sıkıntılar ver, onlara da Yûsuf'un kıtlığı gibi kıtlık ver!" (Şâfiî, Ümm VII,155,173; Ahmed,II,239; Humeydî, no. 939; Buhârî, İstîzân 110, VII, 118; Müslim, Mesâcid 294/2, s. 467; Nesâî, Tatbîk 27/2, II, 201; İbn Mâce, no. 1244; İbn Huzeyme, no. 615; İbnul-Cârûd, s. 105 ve Beyhakî, II, 197,244).

İbn Mes'ûd'dan (r.a.); "O, aramızda uzanmış yatıyordu, bir adam ona gelip şöyle dedi: 'Ey Ebû Abdirrahmân! Kinde'nin kapılarında bir kıssacı kıssa anlatıyor ve şunu iddia ediyor: Duhan (duman) mucizesi gelip kâfirlerin nefeslerini tıkayacaktır, mü'minleri de nezle yapacaktır.' İbn Mes'ûd hemen doğrulup oturdu ve öfkelenip şöyle dedi: 'Ey insanlar! Allah'tan korkun! Kim bir şeyi biliyorsa söylesin, bilmediği bir şey hakkında (konuşmasın!),'Allah en iyi bilendir' desin! Allah Teâlâ Peygamber'e (s.a.â.) şöyle buyurmuştur: 'De ki: Buna karşılık sizden bir ecir istemem. Kendiliğimden bir şey iddia eden kimselerden de değilim.' (Sâd, 38/86) Peygamber (s.a.â.) insanların kendisinden sırt çevirip kaçtıklarını görünce, 'Allah'ım! Yûsuf'un yedi (sene)si gibi onlara yedi (sene) kıtlık ver! 'buyurdu." (Ahmed, I, 380, 431, 441; Buhârî, İstiskâ' 2, II, 15; İstiskâ 13, II, 19; Tefsîr Yûsuf 4, V, 217; Tefsîr Rûm 1, VI, 19; Tefsîr Duhân 2, VI, 39- 40, 3- 5, VI, 40; Müslim, Sıfâtu'lmünâfikîn 39-40, s. 2155- 6; Tirmizî, 3254 ve Taberânî, 9046).

İbn Ebî Evfâ'dan (radiyallahu anh); "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi), (düşman) ordularına beddua edip şöyle buyurdu: Ey Kitab'ı indiren, hesabı süratli olan Allah'ım! Şu Arap kabilelerini yenilgiye uğrat! Allah'ım! Onları hezimete uğrat ve iradelerini sars!" (Buhârî, Tevhîd 34/2, VIII, 196; Da'vât 58/1, VII, 164; Cihâd 98/3, III, 234; Müslim, Cihâd 21-2, s. 1363 ve Tirmizî, 1768).

Ebû Mûsâ'dan (r.a.); "Allah Resûlü (s.a.â.) bir kavimden çekindiği zaman şöyle derdi: Allah'ım! Onların helâkına, boyunlarının uçurulmasına Seni vekil kılar ve onların şerrinden Sana sığınırız." (Ebû Dâvud, 1537).

Hz. Hasan, Hz. Hüseyin'in elinden tutuyordu. Mervan, 'Ehl-i Beyt mel'ûndur' dedi. Hz. Hasan kızıp, 'Ehl-i Beyt mel'ûndur mu dedin? Vallahi Allah sana Peygamber'in (s.a.â.) diliyle lânet etmiştir, hem de sen daha babanın sülbündeyken' buyurdu." (Ebû Ya'lâ; Heysemî, Mecma' V, 241)."