Bir hatırlatma

Her mümin kişiye iyi bir kul olmasına kifayet edecek ilmi öğrenmesinin farz-ı ayn olduğunu biliyoruz.

Meşhur Cibril hadisinde "ihsan"dan bahsediliyor, "Allah'a O'nu görür gibi ibadet etmek." Her ne kadar baş gözümüzle görmesek de Allah (c.c.) bizleri en kamil manada görmektedir. El-Basir ismi ile... Hz Muhammed'in hürmetine yaratılan on sekiz bin alemin yüce Rabbi, her an bizleri görüp gözetmektedir.

Öte taraftan Resûlullah'ın (s.a.a.) bizim hayırlı, güzel işlerimizle sevinip mesrur olduğunu, yaramaz işlerimize üzüldüğünü biliyoruz. O zaman sevgili okuyucular biz hakikaten başıboş değiliz.

"Allah'tan korkmak, kuldan utanmak…" Böyle bir kavram vardı. Hâlâ var da bizler bu kavramın, bu düsturun neresindeyiz?

Hz. Peygamberin yapıp ettiklerimizden haberdar olduğunu, O Hazretin huzurunda olduğumuzu birbirimize hatırlatmak, böylece murakabemizi güçlendirmek boynumuzun borcu değil mi?

Ne garip bir tecellidir ki; bizleri çok seven, her zaman bizler için dua ettiğini, kaygılandığını, üzüldüğünü bildiğimiz, hatta bizleri "kardeşlerim" diyerek taltif eden Yüce Peygamberi çok az hatırlar olduk.

"İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de kamil anlamda iman etmiş olamazsınız" buyruldu.

Meğer mümin olmak; birbirimizi sevmek ile ilgiliymiş. Birbirimizi sevdiğimiz için iyiliği yaymalı, kötülükten men etmeliyiz. Resûlullah'ın (s.a.a.) huzurunda olduğumuzu birbirimize hatırlatmalıyız. Mübarek Ramazan-ı şerif ayındayız. Herhangi bir sebeple oruç tutmuyor olabiliriz. Bari oruç tutanlara saygılı olalım, her manada...

Allah (c.c.) oruçlarınızı, dualarınızı katında en güzel kabul ile kabul eylesin! 

Ramazan-ı şerifiniz mübarek olsun.