Aldın; ibret aldın, ders aldın, örnek aldın, dertlilerin derdini azaltmak için onlardan dert aldın, dertlerine çare bulmak için derman aldın amma neden sonra…
Bildin; dün için, gün için ve gelecek için atılan yanlış adımları, yanlış imzaları ve yanlış girişimleri bildin, nice soygunların, nice vurgunların, nice yalan ve talanların acayip süslü kılıflarla ustalıkla pazarlandığını bildin amma neden sonra…
Çaldın; yetimin kapısını, yoksulun zilini, mazlumun ve gadre uğramışların gönül kapılarını çaldın, zalimlerin yakasına yapışıp 'yetti artık bu zulmünüz' demek için onların kapılarını çaldın amma neden sonra…
Deldin; Ferhat olup yollara düştün, kendini dağlara vurdun, su arayanlara su, suyu, hayat suyu gasp edilmiş, tarlasında mısırı, mercimeği, buğdayı, fasulyesi, patatesi ve soğanı kurumuş olanlara su bulabilmek için dağları deldin amma neden sonra…
Eledin; bir halk müziği dizesinde, 'eledim eledim höllük eledim/ Aynalı beşikte bebek beledim' dediği gibi, yetimim-yoksulun rüzgâr giren duvar deliklerini tıkamak, onların ayazını bir nebze kesmek için toprak eledin amma neden sonra…
Geldin; belki koşarak, derin derin nefes alarak, göğsünün kafesini çatlatırcasına telaşla, düşeni kaldırmak, son nefesini verene bir yudum su verebilmek için, gayet bilinçli bir biçimde suyu çekilen, ekimden-dikimden eli-eteği çekilen toprağın ve ülke insanının hikâyesini anlatmak için geldin amma neden sonra…
Oldun; yaş kemale erdikten, güç-kuvvet zevale uğradıktan sonra bir karar aldın ve sürekli zalimin karşısında, mazlumun yanında, ezenin karşısında, ezilenin yanında, sömürenin karşısında, sömürülenin yanında, haksızın karşısında ve hakkı yenilenin yanında oldun, olmaya karar verdin amma neden sonra…
Biraz geç olmadı mı?
Hayat kitabı, hayatın tez geçeceğini ve asla bir tekrarı olmayacağını hatırlatıp uyarmamış mıydı?
"Ey iman edenler! Kendisinde hiçbir alışveriş, dostluk ve şefaatin olmayacağı gün gelmeden önce, size verdiğimiz rızıktan hayır yoluna harcayınız. Biliniz ki, hakikati inkâr edenler zâlimlerin ta kendileridir." (Bakara:254)
"Ey iman edenler! Mallarınız ve çocuklarınız sizi Allah'ı anmaktan alıkoymasın. Kimler bunu yaparsa işte onlar ziyana uğrayanlardır."
"Herhangi birinize ölüm gelip de, "Rabbim! Beni yakın bir süreye kadar geciktirsen de sadaka verip iyilerden olsam!" demesinden önce, size verdiğimiz rızıktan infak edin!"
"Allah, eceli geldiğinde hiç kimseyi ertelemez. Allah, yaptıklarınızdan haberdardır." (Münafikun:9-11)
"Kendilerine azabın geleceği güne karşı insanları uyar ki, zâlimler, "Ey Rabbimiz!" derler, "Bizi yakın bir süreye kadar ertele de senin çağrına uyalım, peygamberlere tâbi olalım!" Peki önceden, sizin için son olmadığına yemin etmemiş miydiniz?" (İbrahim:44)
"Âhireti inkâr edenlerden birine ölüm gelip çatınca, işte o zaman: "Ya Rabbî! " der, "ne olur beni dünyaya geri gönderin, ta ki zayi ettiğim ömrümü telafi edip iyi işler yapayım. "Hayır, hayır! Bu onun söylediği manasız bir sözdür. Çünkü dünyadan ayrılanların önünde, artık, diriltilecekleri güne kadar bir berzah vardır." (Müminun:99-100)
"Bir görseydin o suçluları: Rab'lerinin huzurunda, mahcupluktan başları önlerine eğilmiş şöyle derken: "Gördük, işittik ya Rabbenâ! Ne olur bizi dünyaya bir gönder! Öyle güzel, makbul işler yaparız ki! Çünkü gerçeği kesin olarak biliyoruz artık!" (Secde:12)
