Bu topraklarda eskiden…

Bu topraklarda eskiden, erdem alkışlanırdı, erdemliler alkışlanırdı, şimdilerde işler tersine dönmüş.

Bu topraklarda eskiden, ahlak alkışlanırdı, ahlaklılar alkışlanırdı, ahlakî değerler ve bu değerlere uyanlar alkışlanırdı, şimdilerde tam tersi davranışlar alkışlanıyor.

Bu coğrafyada eskiden, bilgi-bilim alkışlanırdı, bu hazinelere sahip olanlar alkışlanırdı, bilgiye-bilime gönül verenler ve yatırım yapanlar alkışlanırdı, şimdilerde cehaletin her çeşidi ne yazık ki bilgisizce alkışlanıyor.

Bu topraklarda eskiden, çalışmak alkışlanırdı, çalışanlar, elinin emeği ile ve alnının teri ile, helalinden kazananlar alkışlanırdı, kazancına haram katmayan, kul hakkı bulaştırmayanlar alkışlanırdı, şimdilerde, tam aksi davrananlar, tam aksi tutum ve davranışlar alkışlanıyor.

Bu coğrafyada eskiden, hakkın ve hakikatin yanında, haklının arkasında dimdik duranlar alkışlanırdı, haksızların karşısına dimdik dikilenler alkışlanırdı, rüzgârın yönüne göre değişmeyen ve doğru duruşunu asla bozmayanlar alkışlanırdı, şimdilerde, önüne arkasına, içine ve içeriğine bakmadan 'yaşasın yaşasın, ömrü olan yaşasın' modunda alkışlıyorlar.

Bu topraklarda eskiden, kayda değer fikirler ve fikir sahipleri alkışlanırdı, tefekkür ehli alkışlanırdı, fikrî derinliğe ulaşmak için kafa çatlatanlar ve dirsek çürütenler alkışlanırdı, yeni zamanlarda, fikirsizlik, tefekkürsüzlük ve yüzeysellikler alkışlanır oldu.

Bu coğrafyada eskiden, güzellikler, güzel davrananlar, güzel iş üretenler, güzel sözler, güzel söz söyleyenler, sözün en güzelini söyleyenler, güzelliğin her çeşidine ulaşmak için koşup-koşturanlar alkışlanırdı, şimdilerde diken gibi herkese batan söz ve hitabet sahipleri, her mizacı iğrendiren iş sahipleri fütursuzca alkışlanır vaziyetteler.

Bu topraklarda eskiden, hikmet sahipleri alkışlanırdı, hikmetli söz söyleyenler ve nazarlarında hikmet gizli olanlar alkışlanırdı, yeni zamanların yaygın modası olarak, rastgele atıp-tutanlar, kelime seçiminden ve cümle yapısından habersiz olanlar, rahmetli dedemin dediği gibi; 'ağzını her açtığında çamı tepeden kesenler' alkışlanıyor.

Bu coğrafyada eskiden, idrak sahipleri, ihsan sahipleri, ikram sahipleri, ilim sahipleri, insaf sahipleri, irfan sahipleri, istikamet sahipleri alkışlanırdı, şimdilerde tam tersi vasıflarla muttasıf olanlar bol bol alkışlanıyor.

Bu coğrafyada eskiden, mertlik alkışlanırdı, mertler alkışlanırdı ama namertlere yüz verilmezdi, şimdilerde her şey tersine dönmüş vaziyette.

Topyekûn bir muhasebe gerekmez mi?