Hiç düşündünüz mü dostluklar olmasaydı dünya yaşanılabilir bir yer olur muydu? Mesela bir derviş dostları ile imtihan olunmadan seyrini tamamlayıp bir yerlere gelebilir miydi?İnsanları sevmek bir ihtiyaçtır, nasıl sevilmek vazgeçilmez bir ihtiyaç ise? Dost öyle bir dost olmalı ki; kişi onun yanında huzur ve sükun bulmalı. Dost öyle bir dost olmalı ki; bizleri hakiki Dost'a yaklaştırmalı.Allah dostlarının iki özelliği vardır: kullara Allah'ı sevdirmek, bir de Allah'ın kullarını sevmesini kolaylaştırmakAllah'ı güzel isimleri ile andığımızda Onu neden sevmemiz gerektiğini de anlıyoruz. Allah'ın veli kulları onlardır ki; yüzlerine, hallerine bakıldığında Allah hatırlanır. Onlar halk içindedirler ancak gönülleri Allah'ı anmakla, hatırlamakla meşguldür. Öyle bir dem olurmuş ki; gönül Allah'ı anmadan olamazmış, bu öyle bir aşk, öyle bir sevdaymış ki; gözlerden yaşlar akarmış, kısacası O'nsuz olunamazmış. Bu hal her başa müyesser olmazmış. İşte bizler bu güzel bu olağanüstü hali istiyoruz.Kullara Allah'ı sevdirebilmek için önce Allah dostunun hem Allah'ı, hem de kullarını çok sevmesi gereklidir. Bizler yerdekilere merhamet edersek, göktekiler de bizlere merhamet edecektir. İnsan ne ekerse onu biçer. Bu konuda tasavvuf ile ilgili olan insanların, ilgili olmayan insanlardan bir farkı olması gerekir. Bu fark onların diğer insanlardan daha sabırlı, daha sakin ve daha sevecen olması değil midir? Bu sözleri önce kendimize sonra Tasavvuf yolunda ilerlemek isteyen herkese hatırlatıyoruz.Allah'a dost olmak isteyen insanlara ve mahlukata dost olabilmeli. Yunus'un bir sözü ile bitirelim; "Yaratılanı severiz, Yaradan'dan ötürü".
