Sevgili Peygamberimiz ashab-ı kiramın üstünlüğü ve bunlar arasındaki derece farklarını da şöyle bildirdi:
"Peygamber Efendimizin hadis-i şerifi gereğince, asırların hayırlısı, ashab-ı kiramın (r.anhüm) zamanıdır (asrıdır). Sonra tabiin ve tebe-i tabiinin asırlarıdır. Ashab-ı kiramın en üstünleri, Bedir muharebesine katılanlardır. Bunların en üstünü, aşere-i mübeşşeredir (Cennet'le müjdelenen on sahabi). Aşere-i mübeşşerenin en üstünü dört halifedir. (Hazret-i Ebû Bekr, Hazret-i Ömer, Hazret-i Osman, Hazret-i Ali.) Bunların halifelikleri, o zamandaki müslümanların rızası ile olmuştur. Müslümanlar bu tertibe göre ittifak edip, birleştiler.
Muhacir ve ensardan ibaret olan Bedir ehli arasında, aşere-i mübeşşereden sonra efdaliyet, hicret ve önce Müslüman olmaya göredir. Peygamber Efendimizin davet ettiği şeylere iman ederek, bir saat olsun kendisi ile görüşen yahut onu bir gören ashab-ı kiram, tabiinden üstündür.
Ashab-ı kiram için, haklarında söylenen hayır sözlerden başkasından sakınmalıdır. Onların iyiliklerini yaymalı, yaptıkları işler için sahih ve doğru te'vil yolları aramalı, takib ettikleri yolun en iyi yol olduğuna hüsn-i zan etmeli, iyi düşüncelere sahib olmalıdır.
Ehl-i sünnet ve vel-cemaat mezhebinin itakaddaki iki imamından biri olan Ebû'l-Hasan-Eş'ari, zahiri ilimlerde yüksek alim olduğu gibi, tasavvuf yolunda da yüksek bir veli idi. İnsanlara karşı gayet tatlı, açık ve ikna edici konuşurdu. Güzel ahlakıyla insanlara örnek olurdu. Hakkın, doğrunun ortaya çıkması için münazarayı sever; yazarak ve anlatarak hak uğrunda müdafaadan çekinmezdi.
Eserleri: İmam-ı Eş'ari'nin eserleri, beş grupta toplanır:
1-Kırk yaşından önce mûtezile iken yazdığı eserler. Bunları sonradan iptal etmiştir.
2-Felsefecilere, yahûdi, hıristiyan ve mecusilere yazdığı reddiyeler.
3-Hariciye, mûtezile, şia ve zahiriyye fırkalarına yazdığı reddiyeler.
4-Makaleler.
5-Kendisine sorulan suallere cevap olarak yazdığı risaleler ve diğerleri.
