Eline oyuncak verilen ve oyuncak yapılan çocuk

Eline bir oyuncak tutuşturdunuz diye, o çocuğu oyuncak yapma hakkını elde ettiğinizi mi düşündünüz?

Eline bir oyuncak tutuşturdunuz diye, o çocuğu siyasi emellerinize alet etme hakkını kazandığınızı mı zannettiniz?

Eline bir oyuncak tutuşturduğunuz o çocuğun masumiyetini, çocukluk safiyetini şahsi söylemlerinize, kendi ayrıştırıcı dilinize aracı kılma hakkını kimden aldınız?

Ayıp değil mi, günah değil mi?

Eline bir oyuncak verdiğiniz o çocuğun tertemiz olan çocukluk duygularını kendi kirli emellerinize alet etmekten ötürü hiç mi yüzünüz kızarmadı?

Eline bir oyuncak verdiğiniz çocuğu, siz hangi hak ve selahiyetle kötü sözlerinizin, çirkin üslubunuzun kitlelere ulaştırılmasında oyuncak yaptınız?

Eline oyuncak verdiğiniz o çocuğu hırs ve ihtiraslarınıza kurban etme hakkını size kim verdi?

Eline bir oyuncak verdiniz diye, o çocuğun diğer eline de mikrofon tutuşturup; "hadi bize oy iste, seni görelim rakiplerimize şöyle şöyle saldır" şeklinde telkinde bulunmanızı hangi ahlakın neresine yakıştırıyorsunuz?

Bir çocuk… Bir elinde oyuncak diğer elinde mikrofon, seksen beş milyonun huzurunda ve ülkenin en tepe yöneticilerinin gözetiminde ve gözleri önünde boyunu aşan, yaşını aşan laflar ediyor.

Çocuk ve siyasi propaganda aracı… Hiç yakıştı mı?

Çocuk ve nefret dilinin dillendirilmesine aracı kılınması… Elinizi vicdanınıza koyarak söyleyin, oldu mu?

Çocuk ve bir partili amcaların gülücükleri eşliğinde bir başka parti liderine boyundan büyük laflar etmesi… Sizin lügatinizde bu halin makul bir izahı var mı?

Neresinden tutsanız elinizde kalıyor, neresinden baksanız hiçbir ölçüye ve tartıya uymuyor, açıklamaya kalksanız lügatler kifayetsiz kalıyor.

Trabzon ilimizde, mevcut iktidar partisinin seçim otobüsünün üzerinde sergilenen bu akıllara ziyan, bu akıl almaz olay, iktidar partisince gerçekleştirilen 'amuda kalkma' hadiseler serisinin son örneğidir ve son olması yegane dileğimizdir.