Elveda ey şehr-i siyam elveda

Uzay boşluğunda durmadan dönen bir gezegenin sırtında yaşıyoruz.

Yine uzay boşluğunda kendi yörüngesinde seyr-ü seferine devam eden ışık kaynağımız güneşe çevrilen yüzü gündüz oluyor diğer yüzü ise gece…

Gece ile gündüzden oluşan zaman dilimi toplanıyor günü oluşturuyor, günler bir araya geliyor haftayı, haftalar ayları, aylar da yılları oluşturuyor.

Semavatın ve arzın yaratıldığı günden beri bu ilahi sistem devam ediyor.

"Güneş de yörüngesinde yürüyüp gitmektedir. Bu, güçlü ve bilgin olan Allah'ın kanunudur."

"Ay için de sonunda kuru bir hurma dalına döneceği konaklar tayin etmişizdir."

"Aya erişmek güneşe düşmez. Gece de gündüzü geçemez. Her biri bir yörüngede yüzer giderler."(Yasin:38-40)

Bütün bu gerçekleri biliyor olmamıza ve öteden beri süregelen 'Sünnetullahın' asla değişmeyeceğine inanmamıza rağmen, Ramazan hilâlinin 'kuru bir hurma dalına' dönmüş olması bizi ziyadesiyle mahzun etmektedir.

Ramazan, bizlere mihman olduğu süre zarfında, hayatımızı baştanbaşa değiştirdi, gönüllerimizi mesrur etti ve hanelerimizi şenlendirdi ve birbirimize öylesine alıştık, öylesine kaynaştık ki, gelip çatan ayrılık vakti yüreklerimizi yaman yakıyor.

Bundan dolayıdır ki, bizden önce yaşayıp göçmüş olan dedelerimizin yaptıkları ve yazdıkları gibi biz de hüznümüzü, ayrılıktan kaynaklanan hasretimizi mısralara yüklüyoruz:

Elbette doymadık mihmanlığına

Elveda ey şehr-siyam elveda

Yanar-yakılırız dargınlığına

Elveda ey şehr-i ğufran elveda

Nasıl dayanırız ayrılığına

Elveda ey şehr-i Furkan elveda

Nasıl da alıştık farklılığına

Elveda ey şehr-i Kur'an elveda

Sımsıkı sarıldık buyruklarına

Elveda ey dem-i devran elveda

Dört gözle bakarız hep yollarına

Elveda ey sana hayran elveda