Eşkıyaya af çıkarmanın tarihsel kökeni

Türk milleti uzun zamandan beri PKK eşkıya çetesiyle boğuşmaktadır. Son 10 yıldır, silahlı isyan çıkaran bu eşkıya ile demokratik çözüm adı altında müzakereler, mutabakatlar, görüşmeler yapılmaktadır. Eşkıyalığı demokrasi ile çözebileceklerini zannetmektedirler, ya da asıl amaçlarını ve niyetlerini gizleyerek Türk milletine yumuşak geçiş vaad etmektedirler. Dünyanın hiçbir yerinde demokrasi ile, müzakere ile, taviz vererek terör sona erdirilmemiştir. Eşkıyaya verilen bir taviz, ikincisinin habercisidir, İkincisi verilir üçüncüsü istenir. Taviz tavizi doğurur ve bunun sonu yoktur. Eşkıyaya taviz verilerek sorun çözülmez. Terörle mücadelenin tek bir yöntemi vardır. O da anladığı dilden yani askerî yöntemlerle terörün kökünü kurutmak, tek bir devlet hâkimiyetini vatan topraklarının her yerinde ortak kabul etmeyecek şekilde iyice yerleştirmektir.Türkiye'yi yönetme mevkiini bir şekilde ele geçirenler, Türk tarihinin bize bıraktığı tecrübe mirasından ders almak zorundadırlar. Zira tarih tekerrür ediyor. Nitekim buna bir örnek:Balkan ve Birinci Dünya Paylaşım Savaşında savaşmış, Osmanlı Devletinin son 5 başbakanının yaverliğinde bulunmuş, hâkimlik, Harp Okulu hocalığı ve gazetecilik yapmış bir Türk beyi olan Ragıp Akyavaş, bir hatırasını şöyle nakleder: Birinci Dünya Savaşı sonlarında Deli Yani isminde bir Rum, eşkıya çetesiyle birlikte İstanbul'da terör estirir. Yarbay Ali Bey duruma el koyar ve Deli Yani adlı eşkıya başını saklandığı bir değirmende kıstırır. Hiç tereddütsüz değirmeni olduğu gibi yaktırır. Tabii Deli Yani de birlikte yanar. Böylece terör sıfırlanır ve İstanbul halkı rahat bir nefes alır. Ragıp Akyavaş komutanımız, hatıratında sanki bugünleri görmüş ve yaşamış gibi zamanımızla birebir örtüşen bir yorum ve değerlendirme yapar ve şöyle der:"Eşkıyaya asla merhamet etmeye gelmez. Herhangi bir mülahaza ile gösterilecek ufak bir ihmal veya gevşeklik o istidatta (kabiliyette) olanların cür'etini (cesaretini) arttırır. Yeni yeni unsurların peyda olmasına sebebiyet verir. Hele lüzumsuz ve yersiz afların çok kötü tesirleri olur. Sultan Hamid zamanında Anadolu ve Rumeli'de yer yer türeyen şakâvetler (eşkıyalıklar) hep bu manasız afların neticesidir. Jandarma aylarca takip eder, yorulur, kan döker, üç beş sene sonra bir af çıkar, hapishaneden çıkan haydutlar, soluğu yine dağlarda alırlar. Şakâvet verem mikrobu gibi canın altında gizlidir. Can çıkmayınca huy çıkmaz. Meşrutiyet devrinde, Balkan muharebelerinden az önce izâle-i şakâvet (eşkıyalığı ortadan kaldırma) kanunu çıkarılmıştı. O devri yaşayanlar bilirler. Kanunun hükmünden azılı Rum ve Bulgar çetelerinin bile gözleri yılmıştı." (Tarih Meşheri I, Diyanet Vakfı Yay., Ankara 2010, s.267)Osmanlı dönemine ait bu hatıra ve bilgiler, aslında günümüzde PKK eşkıyalığına ait süreçle birebir örtüşüyor. O zaman Sultan Hamid, eşkıya için aflar çıkarmıştı. Ama bu aflar hiçbir işe yaramamış, eşkıyayı davasından vazgeçirmediği gibi koskoca Osmanlı Devletinin batmasına sebep olmuştu. Şimdi de PKK elebaşısı ve adamları için düşünülen affın hiçbir faydası olmayacak, Türkiye'nin parçalanmasına yol açacaktır. Osmanlı döneminde jandarma, eşkıyayla amansız silahlı mücadele vermiş, ama çıkan aflarla haydutlar soluğu yine dağlarda almıştı. Bugün de Türk askeri PKK'yı dağda bitirmiş, terörü neredeyse sıfırlamıştı. Ama açılımcı, çözümcü, demokrasici siyasi merkez, eşkıyaya cesaret verdi, serpilmesine, toparlanmasına, güçlenmesine imkân sağladı. PKK için düşünülen aflar PKK'nın daha da güçlenmesine sebep olacaktır. Nitekim çözüm ve demokratikleşme süreci dedikleri süreçte PKK'yı dağdan indirmeyi, silah bıraktırmayı umuyorlardı ama tam tersi oldu. PKK dağdan inmediği gibi daha çoğalarak çıktı, silah bırakmadığı gibi daha çok silahlandı. Osmanlı döneminde eşkıyaya karşı izâle-i şakâvet kanunu çıkarılmıştı. Ama işe yaramadı. Şimdi de benzer şekilde "Terörün Sona Erdirilmesi ve Toplumsal Bütünleşmenin Güçlendirilmesi" kanunu çıkarıyorlar. Yine işe yaramayacağı gibi daha kötü sonuçlar doğuracaktır. Türk milletinin devletini yöneten kişilerin tarihten ders alması gerekirken, tekerrür eden tarihi görmezlikten, bilmezlikten gelmeleri Türk milletinin ve devletinin felâketini doğuracaktır. Demokrasi ile PKK'ya verilen tavizler Güneydoğu Anadolu'da PKK korsan özerk devletçiğini doğurur. Yani asıl paralel devlet, sessizce kuruluvermekte olan PKK devletçiğidir. Devlet içinde devletin kurulmasına izin vermek ya da imkân sağlamak, hiçbir Türk'ün kabul edemeyeceği bir namus meselesidir. Kanla, irfanla vatanlaştırılan toprak, demokrasi ile verilemez.