Geçiş

Gözler kusur arar, gönüller güzellik, gönül gözü açılınca her şeyin aslı çıkar meydana, hakikati bulanlara selam olsun.Buğday tarlalarına gelincikler serpilmiş, rüzgar esince o ne güzel ahenk, o ne güzel boyun eğiş. Tarlanın kenarında beyaz tozlu bir yol vardır. Yolun öteki tarafında palamutlar, alıçlar ve dağ çiçekleri bu kompozisyonun güzelliğini hiçbir yaratılmış yeterince algılayamaz, çünkü her baktığında farklı bir ayrıntı görür. Ayrıntılar bir araya geldiğinde ise Sanatkar'ın insana verdiği değeri sezersiniz. Tam olarak anlamak mümkün değil. Nasıl gönlümüzün dünyasını tam olarak tahlil edebilmek mümkün değilse?İnsan sevgisi, dalgalarla gelen köpükler gibidir, her defasında yeniden oluşur. Aslında bir başka oluşur, vurdukça sonsuzlaşır kıyıya, yeni bir ivmeyle başka moleküllerle oluş devam eder. İnsan sevince her hareket, her ses bir mana kazanır, niyet iyi olunca -karşılıklı- korkmadan, üzülmeden, tedirgin olmadan. Yaratılmış her şeyin bir rengi vardır, ya suyun rengi? Renklerden bir tanesini seçebilir misiniz? Seçemezsiniz çünkü su -olağan nedir olağanüstü nedir tam olarak bilmiyoruz da- bilinen bir tabirle olağanüstü renksiz bir temizlik maddesidir. Susuz yaşamak mümkün değil derler fakat boyumuzu aşan su bizi boğabilir.Aşk da bir ab-ı hayat değil midir? İnsan insan olduğunu aşık olunca anlar. Bütün bir kainat bu üç harfli kelimeyle hayat bulur.Aşk olmasa, aşk olmasa, aşk olmasa? Ne bakınca görebilirsin, ne duyunca işitebilir? Aşkın anlamı hüvel Baki de saklıdır. Öte yandan bazıları hoş bir seda isterler, insanlar güzel olanı sever, güzel olan da karar kılar.Vakti   geldi, göç etme zamanıdır.Bütün göçmen kuşlar gözyaşlarımızı sevdiklerimize götürür, belki yarın güneş bizim için doğar. Belki, gelincikli buğday tarlalarında mor sümbüller de biter, nereden bileceksiniz.