Görmüyorsun ama görünüyorsun

En başta yönetici takımının üst kademesi olmak üzere, çeyrek asırdan beridir iktidar kadrolarına sorgusuz sualsiz destek veren kitleler, bu günlerde hep bir ağızdan 'kapat gözlerini kimse görmesin' şarkısını söylemek üzere sözleşmişler sanki.

Hep beraber, birbirlerine omuz vere vere, ülkeyi getirip bıraktıkları korkunç uçurumun başında, kaçamak gözlerle, utangaç bakışlarla, biraz da mahcup tavırlarla biri diğerini seyrediyor ve sadece kendilerinin duyacağı bir sesle, 'kapat gözlerini kimse görmesin' şarkısını mırıldanıyorlar.

Kendilerini gözlerini kapatsalar da, görmeseler ve görmek istemeseler de, kendileri kabak gibi ortadalar ve eserleri olan 'yeni Türkiye' kabak gibi ortada.

Yüzde doksanları aşan sapmaları ile meşhur ihaleler yüzünden, o ihale sahiplerine garanti edilen hesapsız servetler ve aktarılan kaynaklar yüzünden, yüz üstü sürünmeye terk edilen yetim ve yoksul kesimin perperişan halleri, vicdanı olanların vicdanlarını sızlatıyor.

İktidarlarının ilk yıllarında sıfırlamaya söz verdikleri, yasaklar, yoksulluk ve yolsuzluk konusunda, yani şu 'üç Y' meselesinde, kelimenin tam anlamıyla sıfırın altındalar, tüm ülkeye en dibi, dibin dibini göstermiş durumdalar.

En güvenilir uluslararası araştırma şirketlerinin üst üste yayınladıkları raporlarına göre, her üç konuda da, yani yasaklarda, yoksullukta ve yolsuzlukta hiç tartışmasız dünya lideriyiz.

Böyle bir eserin sahipleri, imzacıları ve destekçileri her ne olursa olsun, az da olsa bir mahcubiyet duymalıdırlar herhalde.

Belki de son elli yılda ilk defa görülen köylü-çiftçi eylemleri yayılıyor, çiftçi iş makinalarıyla ve traktörleri ile yollarda ve kent merkezlerinde, çaresizliklerini ve problemlerine çözüm getirilmemesini yüksek sesle haykırıyorlar.

Benzinin, mazotun 45 TL'yi aştığı böyle bir devirde mecbur kalmadıkça hiç bir vatandaş iş makinasını şehirlerarası yollarda ve şehir meydanlarında yürütmez, yürütemez olduğu gerçeğine karşılık, iktidar çevreleri ve destekçileri hala, muhalif partilerin yönlendirmelerinden söz ediyorlar.

Çeyrek asır içinde ortaya çıkardıkları eserlerinden utanıyorlar, sıkılıyorlar ama ısrarla yüzlerinin kızartısını milletten saklamaya çalışıyorlar.

'Kapat gözlerini kimse görmesin' şarkısını, iktidar korosu daha ne güne kadar söyleyecekler?