Güzel günler yâda düştü

Yada düştü yada düştüGüzel günler yada düştüKötü günler avdet ettiGüzel günler yada düştü

Güzeldi o günler?Ramazan hangi mevsime rastlamış olursa olsun, köyümüzde hiçbir komşu uykuya dalıp da sahuru kaçırmazdı.Çünkü daima uyandıran iyi komşular vardı, zaten o zamanlarda herkes iyi komşu idi.Geriye dönüp baktığımda çocukluk günlerimin Ramazanlarından ilk hatırladığım manzara; paltosu dallarında, elinde yanmakta olan bir deste çıra veya gaz feneri ve kardan adam vaziyetini almış rahmetli babamın dışardan içeri girerken ayak seslerine uyanışım?Komşuları sahura kaldırmak için Erzurum'un Kara kışında kar ve tipiye aldırmadan mahallede attığı ilk turdan sonra ikinci turun hazırlığı yapılırdı. Allah ne verdi ise hazırlanan sahur yemeğinden yakın komşulara, akrabalara "çam sakızı çoban armağanı" kabilinden taksimat yapılırdı. Komşulardan gönderilen tas-tabaklar boş gönderilmezdi.İftara doğru bu taksimat işini biz çocuklar yapardık ama sahurda mutlaka büyüklerimiz dolaşırdı.Bitkisel yağların, margarinlerin, sıvı yağların adı bile yoktu o zaman ve biz sırf çiçek kokan tereyağlarının kokusuna uyanırdık sahur vaktinde.Oruç tutan kardeşler ile sahur yemeği yediği halde tutmayan kardeşler arasında "yemeğimize ortak oluyor" kabilinden ufak tartışmalar da yaşanırdı.Küresel sermaye nedir bilmezdik, hiç semtimize bile uğramamıştı, kredi kartlarının adı dahi yoktu, faiz belası bugün olduğu gibi yediden-yetmişe kadar yayılmamıştı, kamu kurumlarımız satılmamıştı, maden yataklarımız küresel tefecilerin ağına düşmemişti.Belki sahip olduğumuz şeyler az idi ama millet olarak paylaşma, yardımlaşma, kaynaşma kültürümüz kaybolmamıştı henüz.Telefonumuz, cep telefonumuz, bilgisayarımız, internetimiz yoktu ama komşular, akrabalar ve arkadaşlar arasındaki iletişim bundan çok daha sağlıklı idi. Sağlıklı olanlar hastalardan haberdar idi, tok olanlar açlardan haberdar idi, rahat uyuyanlar geceleri uykusuz geçirenlerden haberdar idi.Komşular, akrabalar, arkadaşlar ve din kardeşler bir birinin derdi ile dertlenir, hali ile hallenirlerdi.Kötü günler avdet edince, güzel günler işte böyle yadımıza düştü. Yad ettik, hayal ettik, geçmişlerimize rahmet okuduk/okuyoruz, yaşayanlarımıza ise hep güzel günler temenni ediyoruz.Ezan sesleri ile nazlı hilalimiz semalarımızda ebediyen yankılansın/dalgalansın inşallah.