Hamse-i Âl-i Abâ kimlerdir-II

(dünden devam…)

Hasan abâya doğru ilerleyip, "Selam olsun Sana ey dedem. Ya Resûlallah, benim de abanın altına girip Senin yanında bulunmama izin verir misin?" dedi. Peygamber (s.a.v.), "Sana da selam olsun ey Benim çocuğum ve havuzumun sahibi, evet izin veriyorum" dedi. Az geçmeden oğlum Hüseyin içeri girdi ve "Selam olsun Sana ey anne" dedi. Ve ben de, "Sana da selam olsun, ey Benim oğlum ve gözümün nuru ve gönlümün meyvesi" dedim. Hüseyin, "Anne Ben burada güzel bir koku hissediyorum; ceddim Resûlullah (s.a.v.)'in kokusuna benziyor" dedi. "Evet. Ceddin ve kardeşin abanın altında bulunuyorlar" dedim. Hüseyin abaya doğru ilerleyip, "Selam olsun Sana ey büyük babam, Sana selam olsun ey Allah'ın seçkin kıldığı kimse. Benim de sizinle birlikte abanın altında olmama izin verir misin?" dedi. Peygamber (s.a.v.), "Sana da selam olsun, ey evladım, ümmetimin  şefaatçisi, evet izin verdim" diye karşılık verdi. Hüseyin de abanın altına girdi. 

Bu esnada Ebu'l-Hasan Ali bin Ebi Tâlib (a.s.) geldi. Ve "Sana selam olsun, ey Resûlallah'ın kızı" dedi. Ben de, "Sana da selam olsun, ey Ebu'l-Hasan ve ey Emirü'l-Mü'minîn" diye cevap verdim. Sonra, "Ben burada güzel bir koku hissediyorum; bu koku amcamoğlu ve kardeşim Resûlullah (s.a.v.)'in kokusuna benziyor" dedi. "Evet" dedim. "Peygamber (s.a.v.) çocuklarınla birlikte abanın altındadırlar." Ali (a.s.) da abanın altına doğru ilerleyip, "Selam olsun Sana ya Resûlallah, Benim de sizinle birlikte abanın altında olmama müsaade eder misiniz?" dedi. Resûlullah (s.a.v.), "Sana da selam olsun ey Benim kardeşim ve ey Benim vasim ve halifem ve bayraktarım. Sana da izin verdim" şeklinde karşılık verdi. Bunun üzerine Ali (a.s.) da abanın altına girdi. 

Sonra Ben abaya doğru ilerledim ve "Selam Sana ey babacığım, ey Allah'ın Resulü, acaba Benim de sizinle birlikte abanın altında olmama izin verir misiniz?" dedim. Resûlullah (s.a.v.), "Sana da selam olsun ey kızım ve ey vücudumun parçası, sana da izin verdim" diyerek karşılık verdi. Ben de abanın altına girdim.

Hepimiz abanın altına toplandığımızda babam Resûlullah (s.a.v.) abanın iki yanından tutup sağ eliyle göğe doğru işaret etti ve dedi ki: "Ey Allah'ım, bunlar Benim Ehl-i Beyt'im ve Benim özel yakınlarımdır. Bunların eti benim etimdendir ve kanları Benim kanımdandır; bunları inciten şey Beni de incitir, bunları üzen şey Beni de üzer. Ben bunlarla savaşanlarla savaşırım ve bunlarla sulh içinde olanlarla sulh içindeyim; bunların düşmanlarına düşmanım ve bunları sevenleri severim; bunlar hakikaten Bendendirler ve Ben de bunlardanım. Allah'ım Kendi rahmet ve bereketini, ihsan ve bağışını Bana ve bunlara indir ve bunlardan her türlü kötülüğü uzak tut ve bunları tertemiz kıl."

Allah buyurdu ki: "Ey Benim meleklerim ve ey göklerde bulunanlar, bina edilmiş gökyüzünü ve döşenmiş yeryüzünü ve aydınlatan ay ve ışık saçan güneşi, dönen her feleki, akan denizi ve dolaşan gemiyi sadece abanın altında olan bu beş kişinin muhabbeti için yarattım." (devam edecek…)