Siz hayran olup bakakalıyorsunuz biz ise hayret ediyoruz.
Elbette o bir haldir bu da bir haldir.
Bilen bilir ki, iki hal arasında nice haller var.
Adamın biri zamanın birinde kalkıp Vatikan'a, Papa'yı ziyarete gitmişti de siz hayran olmuştunuz biz ise hayret etmiştik.
Hediyeleşme ve el-etek öpme seanslarından sonra ortaya çıkan "Papalık konseyi misyonunun bir parçası olmak üzere buradayız" şeklindeki vahim itiraf karşısında siz hayran olmuştunuz biz ise hayret etmiştik, böylesi bir söz nasıl söylenir diye.
Aynı adamın aynı mektubunda; "Bu misyonun tahakkuku için en aciz yardımlarımızı sunmaya geldik" şeklindeki hezeyanını siz bin bir çeşit tefsir edip 'hayranları' artırmaya çalışırken biz, "o nasıl söz o nasıl lakırdı?" diye yazılar yazarak hayretlerimizi ifade ediyorduk.
Her cümlesi, her paragrafı ayrı bir felaketin habercisi olan "Hocaefendiden Papa'ya mektup" ucubesini sizler diyar diyar dolaşıp hayran hayran pazarlarken bizler yazdığımız her yazıda hayretlerimizi dile getiriyorduk.
Siz "hizmet hizmet" diyerek dört bir yanı dolaşıp milletin fitresinden, zekâtından kurban derisine kadar bütün kaynaklarını 'bir yerlere' aktarmak için toplarken bizler bu işin sonuç itibariyle 'hizmet değil hezimet' olduğunu belgelerle yazıp-çiziyorduk.
Siz hayran olup bakakalırken bizler her defasında hayretlerimizi dile getiriyorduk.
"Türkçe Olimpiyatları" numaraları ile milletin gazını ve de kaynaklarını alanların toplantılarına katılarak en tepedeki yöneticilerden en yerel yöneticilere kadar hep bir ağızdan "Yıllar geçti aradan ayrı ayrı/Bitsin artık bu hasret buluşalım gayri" makamında hayran hayran türküler söylerken biz yine hayretlerimizi dile getiriyorduk.
Siz mesela hizmete sokulan her hangi bir köprüyü ya da tüneli hayran hayran seyrederken biz, bu parayla bunun gibi en az üç tane daha yapılabileceğini, dolayısıyla tüyü bitmemiş yetim hakkının birilerine peşkeş çekildiğini hayretle yazıp çiziyorduk.
Siz ortaya çıkan yolsuzluklar ve haksızlıklar karşısında "bir hikmeti vardır, bir bildikleri vardır" diyerek hayran hayran haksızlığa teslim bayrağını çekerken biz hakkaniyet ölçüleri içerisinde hayretlerimizi seslendirmeye çalışıyorduk.
Siz, sorgusuz-sualsiz, hesapsız-kitapsız "gözlerimi kaparım vazifemi yaparım" kabilinden hep alkışladığınız kadroların bütün yalanlarını ve talanlarını kemali afiyetle hazmedip sineye çekerken biz, "evvel yok idi iş bu rivayet yeni mi çıktı?" diyerek hayretimizi belirtiyorduk.
"De ki: Biz Allah'ın yerine, bize ne faydası dokunan, ne de zarar verebilen şeylere mi yalvarıp, ibadet edelim? Ve Allah bizi doğru yola ilettikten sonra, ökçelerimizin üzerinde gerisin geri mi dönelim? Tıpkı kendisini doğru yola çağıran arkadaşları: "Bizimle gel" diye seslendikleri halde, şeytanların ayartmasına kapılıp, dünyevi zevkler peşinde, şaşkınca körü körüne koşturan kimse gibi mi olalım? De ki: "Şüphe yok ki, Allah'ın gösterdiği hidayet yolu, doğru yolun ta kendisidir. Ve biz kendimizi bütün âlemlerin Rabbine teslim etmekle emrolunduk." (En'am: 71).
