Her telden her makamdan

BİR

Kuşlar yaman uçuyor

Şimşek ateş saçıyor

Bulutlar birbirinden

Fersah fersah kaçıyor

Yüklü yüklü bulutlar

Ne yüklü bu bulutlar?

Nereden geliyorlar?

Durakları neresi?

Yüklerini kim alır?

Hangi dağın deresi?

Dökerler yüklerini

Dereler dolar taşar

Yeryüzü cana gelir

Yeşillik baştan aşar

Rüzgar elinde sopa

Dağıtır dört bir yana

Yarılmış tüm topraklar

İçerler kana kana

Gökler ne söylemekte

Yerler ne dinlemekte

Ey insan sen dahi dur

Kulağını tut bu yana

İKİ

Dağlar vardı eskiden

Koyunla süslü dağlar

Kuzular meleşirdi

Hep yanık sesli dağlar

İlkbaharda çobanlar

Kuzu taşırdı köye

Heybelerin gözleri

Dolardı kuzu ile

Ana koyun yalardı

Üstünde tuzu ile

Elbet tanırdı çoban

Doğan koyun kimindir

Kuzu verdiği evden

Ödülünü alırdı

Belki o gün o evde

Yemeğe de kalırdı

Dağlar vardı eskiden

Sürüler ağırlayan

Dağlar vardı eskiden

Kaval sesiyle inleyen

ÜÇ

Köyden şehire göçtük

Suyu şişeden içtik

Bilmem ki ne uğruna

Böyle bir hayat seçtik

İnsanlar göç eyledi

Dağlar kaldı ıpıssız

Eken-biçen ne gezer

Her yan korkunç ve sessiz

Topraktan ayrı düştük

Ama dönüp toprağın eline düştük

Geç de olsa anladık

Betonun ve asfaltın karın doyurmadığını

Toprağı terk etmenin pahalıya mal olduğunu

Bu planı kim çizdi bu yolu kimler açtı?

Her kim ise millete büyük belalar açtı

Gökyüzüne ibretle bakmak

Yeryüzüne şefkatle ve merhametle yönelmek

Kuşları ve tüm canlıları binbir ibretle seyretmek gerek

Ve

Basiret gerek ki

Gerçeği görek.