'Hüseyin Bendendir, Ben de Hüseyin'denim'

Ye'li bin Murre el?Amiri şöyle diyor: "Bir gün Hz. Peygamber (s.a.a.)'in huzurundan çıkıp davet olduğum bir yemeğe giderken İmam Hüseyin'in çocuklarla oynadığını gördüm. Bu arada Peygamber (s.a.a.) ashabın arasından çıkarak İmam Hüseyin'i bağrına basmak için kollarını açtı. Ama çocuk sağa sola koşuyordu. Peygamber de onu güldürmeye çalışıyordu. Nihayet onu yakaladı. Sonra bir elini onun çenesinin altına ve diğer elini ise başına bırakarak onun ağzından öptü. Daha sonra şöyle buyurdular: "Hüseyin bendendir, Ben de Hüseyin'denim; Hüseyin'i seveni Allah sevsin; Hüseyin torunlarımdan biridir." (Bihar, C. 43, S. 271.Ebu Besir şöyle diyor:İmam Sâdık (a.s.)'ın vefatından sonra, hanımı Hamide'ye tesliyet demek için O Hazretin evine gittim. Hanımı beni görünce ağladı, ben de ağladım.Daha sonra şöyle dedi: "Ey Ebu Besir! Eğer İmam (a.s.)'ın ömrünün son anında kenarında olmuş olsaydın ilginç bir olayı görmüş olacaktın!""Hangi olayı?" dediğimde şöyle dedi: İmam Sâdık (a.s.)'ın ömrünün son anları idi, aniden mübarek gözlerini açarak buyurdular ki: 'Hemen şimdi bütün akraba ve yakınlarımı buraya toplayın!' Biz bütün akraba ve dostları İmam (a.s.)'ın yanına topladık; öyle ki İmam (a.s.)'ın akraba ve dostlarından hiç kimse geride kalmadı. Herkes toplanınca İmam (a.s) onlara bakarak, 'Şüphesiz bizim şefaatimiz, namazı hafif sayanlara (ona önem vermeyenlere) ulaşmayacaktır." (Biharü'l?Envar, c.47, s.2; c.83, s.19; c.84, s.234).Dedikodu ve gıybet eden bir şahıs, İmam Hasan (a.s.)'ın huzuruna gelerek, "Filan adam senin aleyhinde konuşuyor ve seni kötülüyor" dedi. İmam Hasan (a.s.) onun bu sözünden rahatsız olup surat asarak şöyle buyurdular: "Sen beni zahmete düşürdün! Bir Müslüman'ın gıybetini duyduğumdan dolayı hem kendi hakkımda Allah'tan mağfiret dilemeliyim, hem de benim hakkımda dedikodu yapan ve benim gıybetimi ederek günah işleyen o şahıs hakkında dua etmem gerekir." (Biharü'l?Envar, c.43, s.350).