Hz. Muhammed Mustafa (sav)

Cenab-ı Hakk, "Allah katında tek din İslam'dır" buyuruyor Maide suresinin 3. ayetinde? Katındaki tek hak dinin peygamberi için de Kur'an-ı Kerim'de, "Şüphesiz ki, şanı yüce olan Allah ve melekleri Peygambere salat ve selam ederler. Ey iman edenler! Siz de O'na salat ve selam edin" (Ahzab, 56) diye emrediyor. Hz. Resul'e melekler her an salat ederler ve bu selamda Cenab-ı Hakk onlarla beraberdir. Allah Resulü'nün saymakla bitmeyecek sıfatları vardır. Bir kaçını sayalım; Âlemlere rahmet olması sebebiyle Rahmet'el lil Alemin'dir. "Sen olmasaydın bu âlemi yaratmazdım" övgüsüne mazhar olan Peygamberimiz, sebeb-i hilkattir. Bu sebeple ona Fahr-i Âlem demekteyiz. O, sadece asi ve mücrimlerin şefii olmayıp veli ve nebilerin de şefiidir. Bu yönüyle O'na, "Şefi-i Rûz-i Ceza" denilmektedir. Hatemü'l Enbiya olan Peygamberimizin, Hakk'ı gösteren ayna olmasıyla da adı Mir'atü'l-Hakk'tır. O, bir âlemdir. O âlemden Hakk görülür, Hakk'a gidilir. Hz. Muhammed Mustafa, son peygamberdir. Ondan sonra peygamber gelmeyecektir. Yüce Allah, Peygamberimize Miraç gibi hiçbir peygambere nasip olmamış bir mucize bahşetmiştir. Yine Hz. Resul, ayı ikiye bölmüştür. Her peygamber Allah'ın bahşettiği özellikleri ile anılır. Ancak Hz. Peygamberimize sunulanlar, diğer nebi ve resulleri birbirinden ayıran özelliklerin tamamını kapsar ve bunlardan da fazladır. İdris Peygamber göklere çıkarılarak şereflendirildi. Âlemin fahrinin Miraç günü çıkarıldığı yüksekliğe ise hiçbir peygamber ulaşamamıştır. Nuh Peygamber, kendisine tabi olanları boğulmaktan kurtardı. Hz. Muhammed'e (sav) inananlar ise, diğer ümmetlerin belalarından emin oldular. Gökten taş ve ateş yağması ve bir anda kahredici ses gelmesi tarzında azaplardan mahfuz kılındılar. İbrahim Peygamber, Allah'ın dostu ise Peygamberimiz Allah'ın habibidir. Kutsi bir hadiste şefaat isteyenlere Hz. İbrahim Peygamberin cevabı şöyle verilir: "Ben hicap perdesinden Allah dostu oldum. Başvurulması gereken Allah'ın Sevgilisidir." Hz. Musa Peygamber asasını ejderhaya çevirdi. Hz. Peygamberimiz kuru daldan ışıklar yaydı, şeytanları yola getirdi; dal parçaları mübarek ellerinde taze filizlere dönüştü İmam Fahr-i Razi, Tefsir-i Kebir'de şu hadisi yazmaktadır: "Ebu Naim anlatıyor: 'Karanlık ve yağmurlu bir gecede Kutab b. Numan ile yatsı namazı kıldılar. Ayrılacakları zaman, Allah Resulü Kutab'a bir hurma dalı verdi ve 'bununla rahatça yol al, on adım ilerini ve on adım gerini aydınlatır. Evine varınca kara bir şeye rastlayacaksın. Bu dalı onun kafasına vur ki, kaçsın. O şeytandır' buyurdu. Kutade dalı alıp yola düştü, bir ışık dairesi içinde evine ulaştı. Kapıda Resûlullah'ın dediği karartıyı gördüğünde ona sopayı indirip evden kaçırdı." Hz. Peygamberin ayı ikiye bölen mucizesi, Hz. Musa'nın Nil'i ikiye bölmesinden büyüktür. Mübarek parmaklarından su çıkarması da, Hz. Musa'nın kuru taştan su çıkarmasından üstündür. Hz. Süleyman'a hayvanları, cinleri ve rüzgârı teşhir etme kudreti verildi. Hz. Peygamber'e daha fazlası bahşolundu. Taşlar onunla konuştu, elinde zikir yaptılar. Yine Hz. Süleyman'a şeytanları zaptetme kudreti verilmişti, Hz. Resul, Ramazanda karşılarına geçen iblisi mescidin direğine bağladılar. Hz. Peygamber'in tercih ettiği "kul peygamber" olma vasfı yanında Hz. Süleyman'a bahşedilen Sultan Peygamber olmanın üstündedir. Belki de en önemli vasfı, her peygamber belli bir devirde yaşamış ve sınırlı bir kavme gönderildiği halde, son peygamber Hz. Muhammed Mustafa, kıyamete kadar gelecek tüm insanlara ve cinlere göndermiştir. Allah şefaatine nail eylesin.