İbret

"Genişlikler ve darlıklar" işte bir hayatın özeti olabilecek iki kelime ve bir bağlaç, siz bu iki zıt kavramın hangisindesiniz? Eğer genişlikte isek ne güzel ne mutlu bize çok şükredelim. Eğer darlıkta isek yine ne güzel, ne mutlu bize, Allah (c.c.) kendisini daha çok anmamız hatırlamamız için bize bir fırsat daha vermiş olmalı diye düşünelim. Başkalarına öğüt vermek hemen her zaman kolaydır da önemli olan öğütlediklerimizi ne kadar gerçekliyoruz, yaşıyoruz.Biz sizlere yine biraz Tasavvuftan dem vurmak istiyoruz. Şöyle başlayalım; bizler Tasavvuf yoluyla erişilebilecek olan hakikatlerin neresindeyiz? Ne kadar farkındayız? Hayatımız bir alışkanlıklar silsilesi olarak mı akıp geçiyor, yoksa niyetlerle akıbetlerin, dualarla olayların arasındaki bağlantıları keşfedebiliyor muyuz? Acaba bizler Allah'ın (c.c.) büyüklüğünü aklımızla kavrayamayacağımızı kavrayabiliyor muyuz? Ve Rabbimizi ancak gönül gözlerimiz ile tanıyabileceğimizi ve O'nu ancak gönlümüze sığdırabileceğimizin farkında mıyız?Allah (c.c.) bir kudsi hadiste; "Ben insanın sırrıyım. İnsan benim sırrımdır" buyuruyor. Bu cümle bize başka bir cümleyi hatırlatıyor; "Allah (c.c.) bütün bir kainatı insan için, insanı da kendisi için yaratmıştır". "Sen olmasaydın, Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım" sözünün muhatabı bir güzel insandır.Bizler o kutlu insanın sayesinde yaratılmışız. Bir düşünsenize; bütün acılar, mutluluklar, sevdalar, kara sevdalar, endişeler, aklın ve deliliğin ulaşabileceği en son noktalar, bütün keşifler, bütün iyilikler ve bütün kötülükler ya da şer zannettiklerimiz, düşen bir yaprak, üzerine istemeden basıp da ezdiğimiz bir karınca, bizi uykusuz bırakan hatalarımız, pişmanlıklarımız, bizi mutlu eden her türden güzellikler, her bir hayat hikayesi, bebekler ve çocuklar, onların her türden güzel halleri, bütün genişlikler ve darlıklar bir tek insanın yüzü suyu hürmetine yaratılmıştır. Bunda düşünüp ibret alınacak haller var ne dersiniz?