İman iddiadır, ibadet tasdiktir

İnsanın yaratılış maksadı ve yaşam gayesi Allah'a kâmil anlamda kul olmaktır. Kulluktaki nükte, Allah için almak; Allah için vermek, hülasa ne yapıyorsa Allah'ın rızası ekseninde hareket etmektir. Zariyat suresi 056 Ayet-i Kerimede de Yüce Allah "Ben, cinleri ve insanları ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım" buyurmakla, hayatın yegâne gayesinin kendisine kulluk olduğunu bildirmiştir. Kulluk müşahhas anlamda ibadet hayatıyla yaşanır. İbadet kulluk iddiasının şahididir. Nasıl ki hâkim, iddia makamından şahit isterse; kulluk iddiasında bulunan kişiden de iddiasının ispatı için şahit istenir, yani ibadet istenir."  Aslında bu buyruk; "dünyaya imtihan için gönderildiğimizin de teyididir." İnsan inanmak ya da inanmamak noktasında "senin dinin sana benim dinim bana"(Kafirun suresi) emri fermanı ile serbest bırakılmış. İnandığı takdirde onu bekleyen mükâfatlar, inanmadığı takdirde de ona verilecek cezalar bildirilmiştir. Yüce Peygamberimiz (sav) "dünya ahiretin ziraat tarlasıdır" buyruğu ile bu duruma işaret etmiştir.Bu bilgiler ışığında diyebiliriz ki; insan inanmak gibi bir işe kalkıştığı zaman "inancının getirdiği sorumlulukları da üslenir" Çünkü iman tekliftir. Teklifi kabul edenden mukabilinde tasdik ve tatbik istenir. "Hem tasdik ettim hem de tatbik etmiyorum" demek; tasdik etmedeki samimiyetsizliği gösterir. Kimsenin kendi başına ne din ne de ibadet şekilleri icat etmeye hakkı yoktur. İnsana düşen Allah'ın ilahi emirlerine inanmak ve uymaktır. Din olarak İslam'dan başkası Allah tarafında kabul edilmeyeceği şu ayetlerde beyan edilmiştir. Al-i İmran 19. ayette "Şüphesiz ki Allah katında, yegâne Hak din, İslam'dır."Al-i İmran 85. ayette "Her kim İslam'dan başka bir din ararsa, o din, ondan kabul olunmaz. Ahirette ise o, hüsrana uğrayanlardandır."Din Allah'ındır, kuralları O koyar. Eğer her önüne gelen kendi mantığına ters geleni kabul etmeme durumuna düşerse sayısız dinler icat olur. Ve herkes "kendi dinini ve ibadet şeklini kendi belirler" ortaya "hilkat garibesi" bir vaziyet çıkar. Gayet doğal olarak da ahirette "hüsrana uğrayanlardan" olur. Çünkü Fatiha suresinde "maliki yevmiddin" (Din gününün sahibi ancak Allah'tır) tabiri kullanılmıştır. O zaman bizlere düşen "Allah'ın yapın dediğini yapmak, yapmayın dediğini yapmamaktır." İşte o zaman yapılan iş ibadet, tabi olunan da "din" olur. Gerisi lafı güzaf ve boşuna uğraştır.Aslında Allah'ın biz kullarına teklif ettiği hiçbir şey; ilme, mantığa, sağlık ve vicdana ters değildir. Bazı ibadetlerin, insanların bazılarının akıllarına uymaması; o ibadetin lüzumsuz ya da yanlış olduğunu göstermez. Bu durum, o insanın aldığı eğitim ve kültürden kaynaklanan çarpık anlayışının neticesidir.Tavsiyemiz odur ki; Bazı sapık din anlayışlarına kulak asmadan, bize gönderilmiş, sade İslam anlayışının gereklerini yerine getirin.  Allah'ın emir ettiği bütün ibadetleri gücünüz kadar yerine getirmeye çalışın. İbadet ve davranış şekillerinizi Kuran ve sünnet ölçüsü dâhilinde yaşayın. Bize de dua ediniz.