İslâm'ın ilk dönemlerindeki itirazlar-XII

(dünden devam…)

"Müşriklerin Resûlulah Hakkında Yahûdi ve Hıristiyanlar'a Sorular Sormaları:

Müşrikler, Resûlullah'a ve onun Risâlet'ine karşı mücadelelerini yaygınlaştırmak ve kendilerine yeni taraftarlar bulmak için Peygamberimiz hakkında, Yahudi ve Hristiyanlara sorular sordular. Yahudi ve Hıristiyanlar ise, bildikleri halde gerçeği gizlediler. Bunun üzerine Mekke halkı, Resûlullah'a; "Senin peygamber olduğuna dair şâhit yok" dediler. Burada küfür ehlinin iman ve hakikat karşısında şerde nasıl ittifak ettiklerini bir kez daha, Asr-ı Saâdet devrinde yaşanmış bu anekdotta görüyoruz. 

Kur'ân bu hususu şöyle açıklamaktadır:

"De ki: Hangi şey şehâdetçe en büyüktür? De ki: (Hak Peygamber olduğuma dair) benimle sizin aranızda Allah şâhittir. Bu Kur'ân bana, kendisiyle sizi ve ulaştığı herkesi uyarmam için vahyolundu. Yoksa siz, Allah ile birlikte başka tanrılar olduğuna şâhitlik mi ediyorsunuz? De ki: Ben buna şâhitlik etmem. O, ancak bir tek Allah'tır, Ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden kesinlikle uzağım. Kendilerine kitap verdiklerimiz onu (Resûlullah'ı) kendi oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Kendilerini ziyan edenler var ya, işte onlar inanmazlar." (En'âm: 19-20).

Müşriklerin Ahirete İtirazları:

Müşriklerin en bariz alametlerinden ve de İslâm'a itiraz konularından biri de ahirete inanmamalarıydı. Kur'ân-ı Kerîm, onların iddialarına şöyle cevap veriyor:

"Dediler ki: "Bu dünya hayatımızdan başka hayat yoktur. Biz tekrar diriltilecek değiliz. (En'âm: 29).

"Eğer siz öldükten sonra diriltileceksiniz" desen, elbette küfredenler "Bu, ancak sihirden başka bir şey değildir" diyecekler." (Hûd: 8).

Müşriklerden bir kısmı da zamanı ilahlaştırıyordu ki; bunlara "Dehriler" denir. Dehriler her şeyi yapan, doğuran, öldü- ren ve yıpratanın zaman olduğuna inanıyorlardı:

"Dediler ki: Hayat ancak bu dünya hayatımızdan başka değil. Bizi zamandan başkası öldürmüyor. Onların bu hususta bir bilgileri yoktur. Onlar başka değil, sadece zannediyorlar." (Câsiye: 24).

Müşriklerden dehrilerin görüşleri, daha sonra "materyalizm" adıyla bir felsefî ekol olarak ortaya çıkmıştır. Bunlar maddeyi ve zamanı ilahlaştırmışlardır. Madde ve zamanı ezeli zannetmişlerdir. Eski Yunan'daki Demokrit ve Epicur felsefesiyle son asırdaki Marx ve Engels gibi felsefecilerin görüşleri dehrilerle paralellik arz eder." (devam edecek…)