Kabuk bağlamayan yaralar vardır

Yaralar vardır, geçen zaman ona derman olur.

Yaralar vardır, sahibi için her dem ferman olur.

Yaralar vardır, hasretle yanan gönüllere aralıksız mihman olur.

Yaralar vardır, varlıkları ile her taraf püryan olur.

Yaralar vardır, meskun olduğu gözler ve gönüller için sebep-i giryan olur.

Yaralar vardır, yedi iklim dört bucağa kapılar açar da vesile-i seyran olur.

İkinci yılı tekmil olan Haydar Baş'tan ayrılık hasreti ve bu hasretten ötürü gönüllerde yer eden yara, en başta evlad u iyali olmak üzere, onu seven tüm gönüllerde kabuk bağlamayan yaralardandır.

Ebedi âleme rihletinin ikinci yılında, gönüllere yerleşmiş olan hasret yarasını, hasret derdini tazelesin diye, erbabınca malum olan şiirimi bir kez daha gönül dostları ile paylaşıyorum:

Sen sefer eyledin ebediyete

Canımızdan canlar aldın da gittin

Bir sızı düşürdün tüm cemiyete

Dünyaya velvele saldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Biz nasıl edelim ey Hoca Haydar

Bir derdimiz olsa sana gelirdik

Senin ile ağlar senle gülerdik

Acıları dilim dilim bölerdik

Yangın yürekleri deldin de gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Biz kime gidelim ey Hoca Haydar

İnsanlığın derdi senin derdindi

Sen gidince deste deste dert indi

Sanki koca dağlar boynuma bindi

Dostlara son defa güldün de gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Biz nasıl gülelim ey Hoca Haydar

"Birlik beraberlik" dedin dolaştın

Karda fırtınada nice dağ aştın

İsminle cisminle daima 'Baş'tın

Yaralara merhem çaldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Yaralar çoğaldı ey Hoca Haydar

"İnsan gönül" dedin yola koyuldun

Yedi iklim dört bucakta duyuldun

Düşmanlarca lokma lokma kıyıldın

Dosdoğru çizgide kaldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Nasıl da özledik ey Hoca Haydar

Yürekler kor gibi başımız duman

Kavuşmak acaba nerde ne zaman

Zikrullaha teşvik ettin her zaman

Kalpten kiri-pası sildin de gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Hasret dağ gibi ey Hoca Haydar

Hakkın rızasını en üstte tuttun

Kınayıcıları toptan unuttun

Dünya telaşını arkaya attın

Adaleti şiar kıldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Kime ne diyelim ey Hoca Haydar

Aziz Karaca da yazdı bir destan

Yazık ki mahrumdur sen gibi dosttan

Şehitlik tepesi oldu gülistan

Bu fani dünyadan yıldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Bir gün geleceğiz ey Hoca Haydar