Kent adında dipsiz kazanlar

Kazanda su kaynatılır.
Kazanda süt kaynatılır.
Kazanda pekmez kaynatılır.
Peki 'kent' adındaki kazanlarda neler kaynatılır?
Kentleşmenin geldiği, getirildiği nokta itibariyle kent adındaki dipsiz kazanlarda ne yazık ki insanın, insanı insan yapan değerlerin kaynatıldığına ve buharlaştırıldığına şahit oluyoruz.
Gazetelerin üçüncü sayfalarına bir göz atmak, geçen zaman içinde hangi değerlerimizin kaynatılıp buharlaştırıldığını görmek için yetere de artar bile ve bu ameliye her geçen gün artarak devam etmektedir.
Yaklaşık otuz yıl evvel şiirin kanatlarında kent adındaki dipsiz kazanları seyreyleyip not etmişiz ve ne yazık ki geçen yıllar bu manada hep aleyhimize işlemiş ve günümüzün fotoğrafı da hepimizin gözü önünde:

Vurgunum yar vurgunum
1. Zaman
Kemirmiş yirminci yüzyılı
Kulağına değin
Uzayda bir gezegen
Dünya
Dönüyor
İçinde dönenlerle beraber
Dünya aynı dünya ama değişmiş dünyalılar
Yüzbinlerce put ustası Azer'ler
İlahlık taslayan Firavunlar
Sömürü vidanjörü Karun'lar
Başını hep sallayan Bel'am'lar
Açlıktan ayakta duramayanların
Özel uçağı ile uçanlara
Harçlık biriktirdikleri yer
Öyle kirli ki öyle kirliler ki
Bir Nuh tufanı ancak temizler
Vurgunum yar vurgunum
Çok sus durdum yorgunum
2.
Kalem çatlıyor
Kağıt paramparça
Hangi derdi yazmalı
Ne çok yandaş bulmuş
Şeytan adaş bulmuş
Bengisu çeşmeleri harabe
Yaşamı yutan nehirler şarıl şarıl
Burada fabrikalar ve tüm ulaşım araçları
Yakıt yerine alın teri kullanır
Çeşitli etiketler altında
İçilen de aslında alın teridir
Bu yüzden doyumsuzluk
Işık hızı ile artmaktadır
Deniz suyu denli tuşlu ya
Alın teri
İçenler çatlayacak bir gün
Vurgunum yar vurgunum
Yazamadım yorgunum
3.
Geçen geçti artık
Yaşadığım ortamı görsünler diye
Gelecek nesillere ışık yakıyorum
Kurtla kuzu sarmaş-dolaş
Orada burada ve büroda
Her yerde ne menem bir barışsa
Önünde diz çöktü ilim
Kurtlar semiz kuzular dilim dilim
Çağdaşlık ve de uygarlık adına
Aygırlık geçer akçe oldu beyim
Üretim/tüketim
İndirim/kaldırım ve
Medeniyet aşkına
Oylama/oyalama ve de onaylama sonucu
Derisi yüzülen kuzular
Uygun adım yürümektedirler
Çağın önünde
Vurgunum yar vurgunum
Yokuş indim yorgunum
4.
Ey gelecek çağların insanları
Bizim zamanımızda
Yüzölçümü kilometreler tutan
Kent adında dipsiz kazanlarda
İnsanlar kaynatılmaktadır
Dev damıtma tesislerinde
İnanç
Namus
Vicdan
Sevgi
Gibi özelliklerinden arındırılarak
Üretilen son model insan
Her çeşit eşya pazarlarında
Cayır cayır satılmaktadır
Tüketim maddeleri karşılığında
Vurgunum yar vurgunum
Çağ hep çamur yoğunum
5.
Her nasılsa damıtıma girmemmiş olanlar ey
Derhal ateşleyin fitilini
Kalbinizin
Ateş almadık yeri kalmasın
Üstünü çizin uykunun
Dalgın yakalanırsanız
Kentsoylularca
Damıtıma sokulacağınızı bilin
Eliyle yaptığı piramitlerin
İçinde kalanlar gibi
Alın teri ve emeğin karşılığı
Aile boyu hançerlenmektir
Bu yerden çıkar dostum
Gül de diken de
Siz yeni baştan bir daha
Gözden geçirin tarlanızı
Bu çağ vurgun çağı çünkü
Vurgunum yar vurgunum
Çağa baktım
Yorgunum."

(Yüreğime Su Yürür/Aziz Karaca)