Kim Ehl-i Beyte karşı olursa

İslam’da iki yol vardır. Nübüvvet ve velayet yolları. Nübüvvet peygamberlik yoludur. Bu yolun rehberi âlemlere rahmet Hz. Muhammed’dir (s.a.a.). O, Allah’ın sevgilisi, O bütün peygamberlerin de peygamberi ve nübüvvetin rehberidir. Hz. Muhammed (s.a.a.) Hatemü’l-Enbiya-son peygamber olduğu için bu yol O’nunla beraber sona ermiştir ve velayet yolu başlamıştır.
Velayetin de başı İmam Ali’dir. O kıyamete kadar sürecek olan bu yolun rehberidir. Resûlullah’tan (s.a.a.) sonra İslam’ın rehberi İmam Ali ve O’ndan sonra gelen İmamlar olmuştur. Hatta İmam Ali’den evvel olan üç halife sadece devleti idare etmişlerdir.
Resûlullah’a, O’nun sünnetine, ilmine ulaşmak isteyen insanın varacağı kapı Ehl-i Beyt’tir. Kim Resûlullah’ın emaneti Ehl-i Beyt’ine düşman oldu ise, onların yanında değil de karşısında oldu ise, onlar hatalıdır günahkârdır.
Zaten aksi de düşünülemez. Çünkü peygamberler vahiy yolu ile Allah’a bağlıdır. İmamlar (veliler) ise ilham yolu ile Allah’a bağlıdır. Peki, onların karşısına çıkanlar, onlara zulmedenler kime bağlıdır?
Şimdi Hz. Muhammed’in (s.a.a.) Ehl-i Beyt’i hakkındaki hadislerine bakalım:  
“Ali Benden sonra tüm müminlerin mevlasıdır.”(Sahih Tirmizi, c. 5, s. 201).
“İslam’ın esası, Bana ve Ehl-i Beyt'ime sevgidir.” (İbni Asakir).
“Ehl-i Beyt'i seveni Hak Teâla sever, buğzedene de buğzeder.” (İbni Asakir)
“Ashabımı, ezvacımı ve Ehl-i Beyt’imi seven, Cennet'te benimle beraber olur.” (Ramuz)
“Allah'ın Kitabı ve Ehl-i Beyt’ime uyan hidayette olur, uymayan sapıtır.” (İbni Himman)
“Allah, Fatıma ve nesline Cehennem'i haram kıldı.” (Taberânî)
“Ehl-i Beyt’ime Cehennem’likten başkası buğzetmez.” (İbni Ahmed)
“En iyiniz, Ehl-i Beyt’ime iyilik edendir.” (Hakim)
“Ehl-i Beyt’imi sevmeyen, ihtilafa düşer ve şeytana yoldaş olur.” (Hakim)
“Vallahi Ehl-i Beyt’imi sevmeyenin kalbine iman girmez.”(İbni Ahmed)
“Benim soyuma dil uzatarak, Beni incitenlere Allah-u Teâla çok azap yapar.” (Deylemi)
“Allah-u Teâla, oğlum Hasan'la iki Müslüman ordunun arasını barıştırır.” (Buhari)
“Ya Rabbi, Hasan'la Huseyin'i seviyorum. Sen de sev, bunları sevenleri de sev!” (Tirmizi)
“Fatıma Benden bir parçadır. Onu inciten Beni incitmiş olur.” (Hakim)
“Kızım Fatıma'nın adı Allah O’nu ve sevenlerini Cehennem'den korur manasındadır.” (Deylemi)
“Ali'yi ancak mümin olan sever ve O’na ancak münafık olan buğzeder.” (Nesai)
“Ali'yi sevmek, ateşin odunu yaktığı gibi, Müslümanların günahını yok eder.” (İbni Asakir)
“Ali'ye düşman olanın düşmanı Allah'tır.” (Ramuz)
“Ben ilmin şehriyim, Ali ise kapısıdır.” (Deylemi)
“İlim on kısım Dokuzu Ali'de, biri diğer halktadır. O, bu biri de onlardan iyi bilir.” (Ebu Nuaym)
“Ali'yi seven, Beni sevmiştir. O’na düşmanlık, Bana düşmanlıktır. O’nu inciten Beni incitmiştir. Beni inciten de Allah'ı incitmiş olur.” (Taberânî)
“İmanın birinci alâmeti Ali'yi sevmektir.”
“İslâm’a, Peygambere ve nesline hürmet edenin, dini ve dünyası korunur.” (Taberânî)
“Ehl-i Beyt’imi ve ashabımı çok sevenin, Sırat köprüsünde ayağı kaymaz.” (Deylemi, İbni Adiy)
“Ehl-i Beyt’ime buğzeden yüzüstü Cehennem'e atılır.” (İbni Ahmed)
“Ehl-i Beyt’im Nuh'un gemisi gibidir. Tutunan kurtulur, tutunmayan boğulur.” (Teberânî)
“Fatıma'yı Ali'den daha çok severim, Ali, Bana, Fatıma'dan daha çok kıymetlidir.” (Hakim)
Ehl-i Beyt’ten kim rahatsız olur ve onlardan kurtulmaya çalışır? Kim onların canına kasteder? Yukarıdaki delillere göre İslam’la alakası olmayanlar…   
Bir düşünün… Kerbela’da namaz kılıyor sonra da gelip Allah’ın sevip seçtiği İmam Hüseyin’i şehit ediyorlar. Sormazlar adama “az evvel kime secde ettin?” Eğer sen gerçekten Allah'a secde etseydin, Allah'ın yeryüzündeki temsilcisi olan İmam Hüseyin’i şehit eder miydi? O yüzden İmamlara savaş açanlar, bile bile Allah’a ve O’nun sevgilisi Âlemlere Rahmet Hz. Muhammed’e savaş açmışlardır.