Köylü köyünü terk ediyor

BTP (Bağımsız Türkiye Partisi) ilçe kongre çalışmaları nedeniyle Kilis Polateli ve Musabeyli ilçe köylerinde gözlemlerde bulundum, köylülerle sohbet ettim sorunları onların ağzından birebir dinledim.

Musabeyli Hacılar köyünde yıllar önce tanıştığım bir arkadaşın evini akşam ziyaret ettim. Evde olmayan arkadaşım yatsı vakti ancak evine gelebildi. Arkadaşımın,  güneşte çalışmadan dolayı yüzlerinin kırışıklığı artmış, elleri nasır tutmuş, dökülen dişleri ile yaşından 10 yaş daha yaşlı gösteriyordu.

Nerede kaldığını sorduğumda saat 00.05'den saat 17.00'ye kadar başkasının tarlasında çift sürdüm, ondan sonra 100 ağaç kendi ağaçlarımı budadım, odunları topladım getirdim dedi, hesapladım tek başına 15 saat tarlada çalışmış.

"Çocukların nerede?" dediğimde ise. Biri askerde uzman Çavuş, diğeri de Gaziantep'te asgari ücretle bir fabrikada çalışıyor, kız da gelin gitti dedi. "Peki, yeteri kadar geçinecek malın yok mu ki çocuklar dışarıya gitti?" dediğimde,

100 dönüm arazim var, oğlumu evlendirmek için kredi çektim, kredi ödeme günü gelmesine rağmen meydanda para yok, ben geçinemiyorum ki çocuklar geçinsin, iyisi mi kendilerini kurtarsınlar dedim; hatta ben de bir sigortalı iş arıyorum, üstelik sağlık güvencem de yok, hiç yoktan şu dişlerimi de yaptırırım...

Düşündüm de Türkiye de şu kadar mülteciye devletin her türlü imkânı; doktor, ilaç bedava iken, kendi insanımıza bu imkânları sağlayamamamız manidardır.

Polateli, Yeniyapan köyünde görüştüğüm köylüler ise, bu sene Gaziantep Hali'nde kırmızıbiberi 1 liraya, domatesi ise 80 kuruşa satabildiklerini, artan ürün girdi maliyetleri yüzünden zarar ettiklerini anlattılar.

Polat Bey köyünde konuştuğum köylü ise, gelen elektrik faturasının 12 bin 500 TL olduğunu, şimdiye kadar sattığı biberin ise 5 bin 500 TL olduğunu, daha ne kadar satabileceğini bilmediğini söyledi. Köylü sözlerini şöyle sürdürdü: "Ama benim harcadığım tohum, ilaç, gübre, mazot parası, çoluk çocuğun emeği ne olacak, bir yıl boyunca biz ne ile geçineceğiz, köyde kalmanın bir manası kalmadı artık ciddi bir şekilde Kilis'e taşınarak bir iş aramayı düşünüyorum." 

Köylüler, kendilerinden ucuza alınan ürünlerin, tüketicilere ucuz satılmadığını, bilakis marketlerde üç beş katına satıldığını hayretler içinde izlediklerini, ne yazık ki iktidarın köylünün alın terine sahip çıkmadığını, anlattılar

Değerli okuyucular köylüler kazanamadıkları için gitgide üretimden çekiliyorlar. Polateli Bağarası köyünde yıllarca memurluk yaptıktan sonra tekrar köyüne taşınarak köyün meydanında bakkallık yapan bir amcadan köydeki üretim durumlarını soruyoruz: Eskiden her evde küçükbaş, büyükbaş hayvan bulunurdu diye söze başlıyor, bu kurban bayramında ise birçok köylü kurbanlarını başkalarından aldılar diyor. Sabah erkenden tarlaya giden köylü sayısı çok azaldı.

Durum, gelecek için endişe verici. Köylü bir iki sene sıkıntı çeker, sonucunda üretimden çekilir ise, ondan sonra asıl sıkıntıyı bu millet bu halk çeker. Zira, üretim daralır, pazara ürün az gelirse, fiyatlar yükselir, hayat pahalılığı artar, ekonomik ve sosyal çöküntü derinleşir.

Ne diyelim, kendi düşen ağlamaz.