"Allah kalbi kırıkların yanında" olduğuna göre, "mazlumun yakarışı ile Allah arasında perde olmadığına" göre acaba zalim neyine güvenir de zulmüne devam eder?Acaba zalim hangi mantıkla, hangi izan ve idrakle, hangi gücüne güvenerek sahipliğini bizzat Yüce Allah'ın üstlendiği mazlum kullara eza-cefa eder, başına vurur lokmasını elinden alır?Bilmezler mi ki; "? Zalimlerin asla yardımcıları yoktur, olmayacaktır." (Âl-i İmran: 192).En'am 135 ve benzeri Kur'an ayetlerini duymamış olabilirler mi:"Ey kavmim, de, bütün kuvvetinizle yapın yapacağınızı ben vazifemi yapıyorum, artık yakında bileceksiniz: Dünya evinin sonu kimin olacak? Şu muhakkak ki zalimler felâh bulmazlar."Ya şu zulmü ve zalimi alkışlayanlara ne demeli?Hangi akla hizmet ederek, bizzat Allah'ın desteklediği mazlumun yanında değil de zalimin yanında ve yakınında dururlar?İnsan durduğu yerin durumunu, güvenliğini düşünmeli değil midir?Aklı başında, basiret sahibi, kendi çıkarını düşünen bir insan, ebedi hayattaki huzurunu hesap eden bir insan için duracağı yer Allah'ın yanı ve mazlumların yanı değil midir?Zulmü alkışlamanın, zalime yardım ve yardakçılık yapmanın Sünnetüllaha karşı ve tüm insanlığa karşı işlenmiş alçakca bir suç olduğunu bilmezler mi?"Zalimlere sakın sempati duymayın, onları desteklemeyin, yoksa size ateş dokunur. Sizin Allah'tan başka dostlarınız yoktur, sonra size yardım da edilmez" (Hud: 113) ayetini duymamış olabilirler mi?Zalimler ve alkışçıları, cümle yardakçıları bilemezler mi ki Allah perçemlerinden sıkı sıkıya yakalamıştır."Hiçbir canlı yoktur ki O, onu perçeminden yakalamış olmasın. Hiç kuşkusuz benim Rabbim dosdoğru bir yol üzerindedir." (Hud: 56).Sözü özü bir, sözünün eri, delikanlı, haysiyetine ve şahsiyetine düşkün her inanan kadın ve erkeğin şiarı olmalı değil midir şu mısralar:"Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem; Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem. Biri ecdadıma saldırdımı, hatta boğarım! ... -Boğamazsın ki! -Hiç olmazsa yanımdan kovarım. Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam; Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam. Doğduğumdan beridir, aşığım istiklale; Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lale! Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum? Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum! Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim, Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim! Adam aldırmada geç git! , diyemem aldırırım. Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım! Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu... İrticâın şu sizin lehçede ma'nâsı bu mu?"(Mehmet Akif Ersoy)
