Namaz müminin miracı

Resulullah Efendimiz (sav), geceleri az uyur, sabaha kadar namaz kılarlardı ve "Rabbime şükreden bir kul olmayayım mı?" derdi Sevgili Peygamberimiz, gözümün nuru olarak buyurdukları namazı da çok severlerdi. Geceleri pek az uyur, sabaha kadar namaz kılarlardı. Uzun saatler Cenab-ı Hakk'ın huzurunda durmaktan ayakları fazlasıyla şişerdi. Gerçi aşağıdaki âyet-i kerime ile, kendilerine teheccüd namazı emrolunmuştu:"(Ey Rasulüm!) sana mahsus fazla bir namaz olarak, gece uykudan kalk da Kur'an ile teheccüd kıl. Rabbinin seni bir Makam-ı Mahmuda göndermesi yakındır." (İsra, 17/79)Teheccüd namazı iki rekattan en fazla on iki rekata kadardır. Halbuki Rasulullah Efendimiz ayakta duramayacak hale gelinceye kadar namaz kılardı. Bazen iki rekat, bazen dört rekat namazda Kur'an-ı Kerim'i hatmederlerdi. Bir gün Aişe validemiz dayanamayarak sordu:"Ya Rasulallah! Rabbin sana gelmiş, geçmiş ve gelecekteki günahlarının bile afv olunduğunu bildirdiği halde, kendini niye bu kadar üzüyorsun?" Rasulullah Efendimiz (sav) ise: "Ya Aişe! Rabbime şükreden bir kul olmayayım mı?" buyurdular. Yine Aişe -radıyallahu anha- şöyle anlatır: "Biz, Rasulullah (sav) ile oturur, konuşurduk. Birlikte sohbet ederdik. Namaz zamanı gelince, birbirimizi tanımıyormuşuz gibi olurdu".Ebu Süleyman Darani, "İki rekat namaz kılmak mı istersin, Firdevs'e girmek mi?" diye soracak olsalar, iki rekat namaz kılmayı seçerdim. Çünkü Firdevs'e girmek nefsin hoşlanacağı bir istektir. Fakat iki rekat namaz kılarsam Rabbimle beraber bulunmuş olurum" buyurmuştur.