Nasihatler/ Resulullah sevgisinin önemi

Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimin birçok yerlerinde, "Sizden evvel gelip geçenlerin hayatlarını, gittikleri yolları ve başlarına gelenleri, gözden geçirip, onlardan ders alınız. Yerleri, gökleri, canlıları, cansızları ve kendinizi inceleyiniz!  Gördüklerinizin içini, özünü araştırınız. Bütün bunlarda yerleştirmiş olduğum kuvvetimi, kudretimi, büyüklüğümü ve hakimiyetimi bulunuz, görünüz, anlayınız!" mealinde emirler buyurmaktadır.İmanın altı şartından birincisi, Allahü teâlânın var olduğuna inanmaktır. Fen bilgisi olan akıllı bir kimse, bunu düşünerek kolayca anlayabilir. İmanın diğer şartları ve bütün ibadetler, bundan sonra öğrenilir. Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimin birçok yerinde, kâfirleri, neden akıllarını kullanmadıkları için ve neden yerleri, gökleri ve kendilerini inceleyerek düşünmedikleri ve böylece imana kavuşmadıkları için, azarlamakta ve aşağılamaktadır. "Ma'rifetname"de diyor ki, "Büyük İslam âlimi Seyyid Şerif Cürcani, aklı olan, iyi düşünen bir kimse için, astronomi ilmi, Allahü teâlânın varlığını anlamaya, çok yardım eder diyor. İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki, astronomi ve anatomi bilmeyen, Allahü teâlânın varlığını ve kudretini anlayamaz."Peygamberleri inkâr küfürdürAllah'ın varlığını kabul ediyorum, ama peygamberlere inanmıyorum diyen kimse müslüman değildir. İmanın şartı altıdır. Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahirete, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna ve öldükten sonra dirilmeye inanmaktır. Birini inkâr eden iman etmiş olmaz. Her şeyi hikmetli yaratan Allah, insanları başıboş mu bırakır? Onların nasıl hareket edeceğini elbette bildirir. Peygamberleri vasıtası ile kitaplar göndererek, neleri yapıp neleri yapmamak lazım geldiğini bildirmiştir.Peygamberler Allah'ın emirlerini noksansız bildirmişlerdir. Peygamberi inkâr, Allah'ı inkâr olur.Allahü teâlâ, "Ben insanları bana ibadet etmeleri için yarattım" buyurdu. "Zariyat 56"Peygamberler, kitaplar göndermeseydi, biz Allah'a nasıl ibadet edecektik? Allah'a inanıp da Onun Peygamberine inanmamak, tâbi olmamak normal değildir.Resulullah en büyük şefaat sahibidirBütün Ehl-i sünnet âlimleri, ittifakla, hepsi şefaati kabul etmişlerdir. Sadece nakilden çok akla tâbi olan Mutezile denilen sapık bir fırka ve Vehhabiler şefaati inkâr etmiştir.  Yeni türedi bazı yazarlar da Peygamber efendimize düşmanlık ederek, "Kur'an'ı getirmekle onun vazifesi bitmiştir. Kimseye faydası olmaz, şefaat edemez" diyorlar. Onun, âlemlere rahmet olarak geldiğini kabul etmiyorlar, Mutezileye, Vehhabilere inanıyorlar da, şefaatin hak olduğunu bildiren âyet ve hadisleri inkâr ediyorlar.Halbuki Kur'an-ı Kerim'de mealen buyuruluyor ki: "Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur." [Nisa 80] "Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir." [Ahzab 71] "Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!" [Haşr 7] "De ki; "Bana uyun ki, Allah da sizi sevsin!"" [Al-i İmran 31]  "De ki; "Allah'a ve Peygambere itaat edin! [İtaat etmeyip] yüz çeviren [kâfir olur] Elbette Allahü teâlâ kâfirleri sevmez." [Al-i İmran 32]  "Allahü teâlâ, şefaat edene ve şefaat edilene izin vermedikçe, hiç kimse şefaat edemez. Kalblerindeki müthiş korku giderilince, [şefaat bekleyenlere şefaat edenlere] "Rabbiniz şefaat hakkında ne buyurdu?" diye soracaklar. Onlar [şefaat edenler] ise, "Hak olanı buyurdu [şefaate izin verdi]" diyecekler." [Sebe 23] "O gün, kimse şefaat edemez. Ancak Rahman olan Allah'ın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kimse şefaat eder." [Taha 109] "Rahman olan Allah'ın nezdinde söz ve izin alanlardan başkası şefaat edemez." [Meryem 87]