Nice ayıplara şahit oldu Ramazan

Dünyanın muhtelif köşelerinde, değişik coğrafyalarında yaşayan ve toplam nüfusları iki milyarı bulan Müslümanların, bir türlü dertleşemediklerine, dertlerini ve ıstıraplarını bölüşemediklerine, dolayısıyla gerektiğinde yardımlaşamadıklarına, bir kez daha şahit oldu Ramazan.

Dünya Müslümanlarının nice ayıplarına ve nice kayıplarına şahit oldu Ramazan.

Hemen yanı başlarında, kapı komşusu sayılabilecek bir uzaklıkta kardeşleri topluca katledilirken, soykırıma tabi tutulurken, iftar saatinde, sahur vaktinde başlarından aşağı bombalar yağdırılırken, dünya Müslümanları sadece seyirci olmak gibi kocaman bir ayıba imza attılar ve mübarek Ramazan'ı da bu ayıplarına şahit tuttular.

Sadece seyirci olsalar, sadece, 'görmedim, duyamadım, bilmiyorum' tarzındaki utanılacak bir rolü oynamış olsalar hadi neyse diyelim ama, büyük bir çoğunluğu, hiç utanmadan ve yüzleri dahi kızarmadan, kardeşlerinin katillerine lojistik destekte bulunmak gibi korkunç bir cürüme, derin bir ayıba imza attılar.

Müslümanların nice ayıplarına ve nice his ve hassasiyet kayıplarına şahit oldu Ramazan.

Müslümanlar yaşadıkları coğrafyalarda, çok zengin yer altı ve yer üstü kaynaklarına sahip olmalarına rağmen, kötü yönetimler, kötü yöneticiler ve göz yumulan talan ve yolsuzluklar yüzünden, açıkça sergilenen haksızlıklar ve hukuksuzluklar yüzünden, adaletin adeta ipe çekilmesi yüzünden, mevcut nüfusları, dünyanın başka başka ülkelerine taşınıyor, kendi ülkelerini terk ediyor ve yollarda hayatlarını kaybediyorlar.

Hemen hemen her ülkenin, yönetici takımları, bu takımların etrafında kümelenmiş bir avuç mutlu azınlık dışında kalan çoğunluk, ülkelerin toplam gelirinden kendi paylarına düşeni alamadıkları için tarifsiz perişanlıklar, anlatılamaz derecede yoksulluklar yaşamaktadırlar.

Bilmem ki kaçıncı defa, Ramazan teşrif ettiği her seferinde, bir avuç mutlu azınlığı, mükellef iftar sofralarında bulurken, nüfusun büyük bir çoğunluğunu, ilerlemiş yaşlarına rağmen onları çeşitli gıda temini kuyruklarında buluyor.

Mesela, baştan beri sözünü ettiğimiz İslam âleminin bir üyesi, bir parçası olan ülkemizde, 95 yaşında, elindeki bastona dayanarak ucuz ekmek, ucuz et kuyruğunda bekleyen ninemiz, lisan-ı haliyle soruyor; "Bizim hakkımızı kim yedi, ülkenin kaynaklarını kimler tüketti, kimler talan etti ve ettirdi ki, biz bu haldeyiz?"

Mübarek Ramazan, bir kez daha, acaba kaçıncı defa böyle perişanlık içinde, böyle yolsuzluklar ve yoksulluklar içinde ve böyle umursamazlıklar içinde yakaladı bizleri ve tüm Müslümanları?