Birgün, Zünnun-u Mısrî camiye gitti. Hasan-i Basri de oradayd ve halka vaaz veiyordu... O vaazını yaparken halktan ağlayanlar oluyordu. Aralarında bir genç vardı ki, o, gülüyordu. Malik b. Dinar o gence yaklaştı:- Ey genç...Dedi; fakat genç oralı bile olmadı. Onun sözünü hiç işitmemiş gibi şu şiiri okumaya başladı:Hepsi ibadet ederler Cehennem korkusundanKurtuluş umarlar hem de bol ihsan olaraktanYa da Cennete girsinler hep gülüp eğlensinlerBahçelerinde... Çağlayanlarından da içsinlerCennette ve ebediyette hevailik yok...Bana gelince; sevgime delil istediğim yok...Enes (ra) rivayet ediyor:Hz. Peygamber (sav) Efendimiz şöyle buyurmuşlardır: "(Mü'min) kardeşine yardım et. O ister zalim olsun, ister mazlum olsun"... Bu hadisi şerif üzerine sahabe sordu: "Ya Resulallah, mazluma yardım ederim ama; zalime nasıl yardım edeyim?". Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: "Onu, yaptığı zulümden alıkoyarsın... İşte bu, zalime yardımdıdr".Bu hadisi şerif, bir kardeş ve dost için yardımı emrediyor. Bu açıdan bakılınca, senin nefsine de yardım etmen gerek... Acaba ona nasıl yardım etmen lazım? Onu, yaptığı kötülükten nasıl alıkoyman icap edecek?.. Düşün...
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.