Onların Âlemi / Abdullah Mürteiş

Bir vakit Basra'da servet sahibi bir adam vardı. Her senenin aşure gününde müslüman kardeşlerini evine toplar, sabaha kadar Kur'ân okuyarak okutarak geceyi ihya ederler, nerde fakir ve yoksul, kimsesiz varsa buldurur, hepsinde tasaddukta bulunur, dul ve yetimlere ikramda bulunur, elinden gelen hayrı fazlasıyla yapardı.

Evinin bitişiğinde bir komşusu bulunuyordu ve komşusunun hem anası, hem de kızı senelerden beri yürüyemez vaziyette idiler. Kız, babasına sordu:-Babacığım bu gün nedir? Komşumuz herkesi evine toplayıp bu geceyi Kur'ân ve zikirle ihya ediyor? Babası:-Yavrucuğum, bu gün aşure günüdür, Allâh katında bu günün hürmeti büyüktür, ayrıca çok da faziletleri vardır, dedi.Sonra uykuya vardılar. Fakat kız çocuğunun gözüne uyku girmiyordu. Yüzünü semaya doğru çevirdi ve Allâh" niyaz ederek:-Ey Mevlam! Bu gecenin senin indindeki hürmeti hakkı için, senin rızanı kazanmak için bu gece Kur'ân'ını okumak için uyumamış kulların hürmeti için beni şu halimden kurtar, kalbimin kırıklığını sar! dedi. Daha sözünü bitirmemişti, o anda afiyet bularak bütün ağrı ve sancılardan kurtularak kalkıp doğruldu. Sabahleyin bu hâli görünce şaşıp kalan babası:-Kızım bu nasıl oldu? diye sordu. O da:-Babacığım , bu gün ile Allâh'a tevessül ettim. O da ânında bana sıhhatimi ihsan etti, dedi.