Bugün AKP kaynaklı çevreler, önce Türk millet birliğini etnik unsurlara bölüp parçalayıp, sonra da güya birleştirmek için suni, yapma bir "Osmanlı milleti" yaratmaya çalışıyorlar. Politikalarına koydukları "Yeni Osmanlıcılık" saçma fikri, asıl itibariyle Türklüğü silmeye yöneliktir. Asıl amaç, Türk kelimesini, Türk milleti adını ve varlığını silmektir. Bu mesele yeni değildir. 1908 sonrası İkinci Meşrutiyet döneminde de tartışılmıştı. Nitekim Ömer Seyfettin, 1918'de "Ashab-ı Kehf'imiz" adında, bir Ermeni gencinin günlüğü tarzında bir eser yayınlar. Bu eserde Osmanlıcılık fikri, bugünküne benzer şekilde şöyle ele alınıp tartışılır:"Bazı siyasi partilerin Türkçülük gibi esassız bir ideali olsa bile, Osmanlı hükûmeti daima Osmanlı kalacak, 'Osmanlılık' haricinde özel bir milliyet tanımayacaktır. Osmanlılık siyasi bir milliyettir. Tarihle, gelenek ile hiç münasebeti yoktur. Tanzimat ile beraber oluşturulmuştur. Bu suni olarak yapılan, bu tarihsiz milliyet son derece gelişmeye, ilerlemeye müsaittir... Karışık topluluklardan bir milliyet... Zaman, Meşrutiyet bu hadiseyi doğuracak, tarihsiz olunca tabii taassupsuz kalacak olan bu Osmanlı milliyeti yarım asır içinde dev adımlarıyla ileriye yükselecektir. Doğuda henüz her şey hükûmettedir. Babıâli'nin yerleşmiş ruhu öyle güçlü, öyle dinçtir ki, işte sizi temin ediyorum, ne İslam birlikçilerin, ne Türkçülerin hiçbir ideali oraya sızamaz. Osmanlı hükûmetinin ilkesi şudur: 'Bilâ tefrîk-i cins ü mezhep' (etnik köken ve mezhep farkı olmaksızın) tamlamasının içindedir. Hele bir Türk asla bir Rum, bir Ermeni, bir Arnavut, bir Bulgar, vs... gibi tarihi, milliyeti namına en küçük bir hak bile iddia edemez. 'Türk' sözü kanunlardan, tarihlerden, coğrafyalardan, hatta bütün dimağlardan silinmiştir. Osmanlı, Osmanlı, Osmanlı... Hükûmetin yürüdüğü bu gaye o kadar soylu, o kadar insanîdir ki bunu anlamak için Tanzimat'ın insaniyetçi zihniyetini araştırmak ister. Tanzimat'ta tarih, kin, garez, milliyet yoktur. Eğer hakiki Osmanlılık yerleşse dünyanın cenneti vatanımız olur. Ama buna yalnız Babıâli'nin geleneği muvaffak olamaz."Bu sözler, İkinci Meşrutiyet döneminde Batı düşüncesiyle yetişmiş mankurt, milliyetsiz, kozmopolit Türk aydını Niyazi Bey'e ait. Aynı cümleler bugün de dinsiz liberal ve milliyetsiz İslamcılar tarafından papağan gibi tekrarlanıyor, hatta bazı cümleler bizzat uygulanıyor. Mesela yukarıda geçen şu cümle, bugün Türkiye'de uygulamaya konmaktadır: "Türk' sözü kanunlardan, tarihlerden, coğrafyalardan, hatta bütün dimağlardan silinmiştir." Bugün de Türk kelimesi tabelalardan, ders kitaplarından, anayasadan, her yerden silinmek istenmektedir.Ömer Seyfettin'in 1918'de yazdığı eserde bir Ermeni genci, mankurt, milliyetsiz Türk Niyazi Bey'in fikirlerini şöyle değerlendiriyor:"Niyazi Bey iki saat söyledi. Osmanlılığın kıymetini anlar gibi oldum. Türkler hakikaten milliyet iddiasında değildiler. Dinî taassupları eğitim ilerleyince, yani ilerleme ve gelişme başlar başlamaz uçup gidecekti. Bu görülüyordu. Hem bu ne âlicenaplıktı? Tarihinden, geleneğinden vazgeçmek!.. Şimdi hatırlıyorum. Sözde Türklerin içinde en demokrat, en milliyetperver olan Ahmet Mithat bile Meşrutiyet'in ilk günlerinde yayınladığı bir makalede padişahın hanedanından başka Türkiye'de hiçbir Türk aile bulunmadığını yazıyordu.Ne tezat yarabbi! Hâlbuki biz Kürtlerin bile Ermeni olduklarını iddia ederiz."Bugün de Türkler Türklüğünü unutuyor, hatta reddediyor, Türk diye bir ırk yoktur saçmalığı karşısında kayıtsız kalıyorlar. Ermeniler de Kürtlerin Ermeni olduğunu ispat etmeye çalışıyorlar.
