Ruh hali

Günler alışılmadık bir şekilde geçiyor sanki… Zaman algısı insanın içinde bulunduğu ruh haline göre değişiyor. Sizlere az stresli günler dilediğim zamanlar çok uzakta değil. Kendi yaşadığım günler stres açısından zik zaklar çizerken, anlıyorum ki, yüce Yaradan bize kaderden razı olmayı öğretmek istiyor. Bu konuda ilhamlar alıyorsunuz, ancak “kadere tam teslimiyet” hala zirvedeki ulaşılmaz, güzel çiçek olmaya devam ediyor.İmtihan içinde imtihanlar yaşıyorsunuz, kabuslar ve mucize tabir edebileceğimiz çözümleri bir anda sizi buluyor, bu “gel– git”leri yaşamak ve alışmak zorunda mıyım acaba diye düşünüyorsunuz. Ve siz hemen her zaman Rabbimizi çokça anmayı telkin ettiğiniz halde imtihanın en imtihan olduğu noktada korku ve endişeden başka bir şey hissedemiyorsunuz aklınıza gelmiyor.“Buna da hamd etmeliyim”, başkalarının telkinleri ile hatırlanan yardımcı cümle olmaya başlıyor. Erenlerin himmet ve tasarruflarını göz ardı etmemenin gerekliliğini hatırlamamız lazım. O rahatlık, teslimiyetin gerektirdiği iç huzuru hali bizi henüz bulamamış, yalnız en azından telaffuz ettiğimiz bir kelimeler grubu, buna da şükür. Sizlere ne anlatıyorum, neden anlatıyorum bir bilsem… Tedirgin kelimesi şu anki hali en güzel tanımlıyor. Oysa biz her zamanki gibi huzuru, imanı, güveni arıyoruz. Onları ancak yine içimde bulacağımı biliyorum, ancak her nedense dışarıda bir yerlerde arıyorum.Kem damarların kırılması olarak tanımladığım kemoterapi süreci bütün hızıyla devam ediyor. Bu süreçte dünyayı ve onun bazı nimetlerini algılamada farklılıklar yaşıyoruz ve kelimenin tam anlamıyla “hasta” oluyoruz. İşte bu bizim için kaçırılmaz bir fırsat Rabbimiz böylelikle halimizi, hatırımızı soruyormuş ayrıca hastaların duaları kabul oluyormuş, daha ne isteyelim ki… Kendi kafamızda şunun şöyle, bunun da böyle olması lazım diyebiliyoruz ancak gönül mutmainliğine erişmek ve huzur bulmak o kadar kolay değil. Bütün okuyucularımıza hala az stresli günler diliyorum.