Sakife toplantısına kadar neler yaşandı?-II

(dünden devam…)

"Ben-i Sakife'de bu konuşmalar olurken, Ma'n ibn Adiy ve Uveym İbn Saide adında iki kişi gelip Hz. Ebu Bekir'le konuşuyorlar ve O'nun kulağına Ensar'ın Ben-i Saide Sakifesi'nde halife tayini için toplandıklarını dile getiriyorlardı. İşte bu esnada Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer ve Ebu Ubeyde İbn Cerrah ve Muhacirler'den bir grup ağızlarından herhangi bir kelime çıkmaksızın ve isteklerini ve amaçlarını dile getirmeksizin oradan ayrıldılar ve Ben-i Saide Sakifesi'ne geldiler. 

Sad bin Ubade bir sergi üzerinde bir yastığa dayanmış bir halde hitap ediyordu. Hz. Ömer konuşmak istedi ve Hz. Ebu Bekir Hz. Ömer'i engelledi ve şöyle dedi (ki Sünni eserlerden İbn Abdurrabbih'e ait Ikdu'l-Ferid'den veriyoruz): 

"Biz, Muhacirler insanlar içinde ilk önce Müslüman olmuş kimseleriz. En üstün soy bizimdir. Yurdumuz da tam ortadadır. İnsanlar içinde seçkin yüzlere sahip bizleriz. Akrabalık bakımından da Resûlullah (s.a.v.)'e en yakın olanlar da biziz. Siz İslam'da bizim kardeşlerimizsiniz. Dinde bizim yardımcılarımızsınız. Yardım ettiniz. Ganimetlerde bizim ortağımızsınız. Allah sizi hayırla mükâfatlandırsın, versin. Bizler emirleriz, sizler vezirlersiniz." (c.4, s.86).

Aşağıdaki bölümü de Sünni Taberî'den veriyoruz: 

"Konuşmanın bu bölümünde Hz. Ebu Bekir, 'Araplar, Kureyş'in bu oymağından başkasına boyun eğmez. Allah'ın verdiği lütuflar hususunda kardeşleriniz olan Muhacirler'le yarışmayın. Sizin için halife olarak şu iki adamdan birine razı oldum' dedi. Bunu söylerken Hz. Ömer b. Hattab ve Ebu Ubeyde b. Cerrah'ı işaret etti. Gerek Hz. Ebu Bekir ve gerekse Sa'd İbn Ubade Ensar ve Muhacirlerin üstünlüklerinden dem vuran konuşmalar yaptılar. Ancak kalabalığın biat konusundaki kararında Ensar'dan Beşir İbn Sa'd'ın konuşması etkili oldu. Beşir İbn Sa'd, Sa'd ibn Ubade'nin amcası oğludur. Ve onun halifelik makamına aday olduğunu duyunca kıskanmış ve yaptığı konuşma ile Ensar'dan hilafet konusundaki iddialarından vazgeçmelerini istemiştir. 

'Ey Ensar topluluğu! Vallahi şayet biz müşriklerle cihad konusunda ve dinde bunlardan öncelikli olma konusunda üstün olmamız ancak Rabbimizin rızasını ve Nebimizin taatını istememizden dolayıdır.' Daha sora şöyle devam etti: 'Dikkat edin! Hz. Resûlullah (s.a.v.) Kureyş'tendir. Ve Kureyş de bizden daha çok hak sahibidir ve önceliklidir. Allah'a kasem olsun ki benim onlarla hiçbir zaman çekişeceğimi ve tartışacağımı görmeyeceksiniz. Allah'tan korkun ve onlara karşı gelmekten sakının ve onlarla tartışmayın.' 

Ardından ayağa kalkarak Hz. Ebu Bekir'e biat etti. Habbab ibn Münzir de bu biata şöyle karşılık vermekte ve ona hitaben şöyle demektedir: 'Ey Beşir ibn Sa'd! Ey isyankar asi. Yaptığın şeye seni hangi ihtiyaç götürdü. Amcan oğluna başkanlığı mı kıskandın?' (Taberî, Tarihü't-Taberî, c.2, s.457-458)." (devam edecek…)