Sekiz cennet kapısı

Bazı bahtiyarların bu dünyada Cennet hayatı yaşadığını duymuşuzdur. Böyle haberler kulağımıza çalınmıştır. Hatta bu haberi anlamaya çalıştığımız, üzerinde tefekkür ettiğimiz de olmuştur. 

İnsan yeryüzünde hayatına devam ederken hakikaten cenneti, gerçek mutluluğu ve iç huzurunu bulmuş olabilir mi?

Bu sorunun cevabını yazarı vermeyecek fakat düşündürecek inşaallah...

İslam'ın özünü anlatan Tasavvuf ilmi, gönlümüze doğanlar, derunumuzdan gelen ilhamlar bizlere kılavuz, yol gösterici olacak. Tasavvufta sekiz cennet kapısı dediğimiz esaslar, güzel ahlak unsurları, iç huzurumuzu sağlayacak şifrelere sahiptir. Bu sekiz Cennet kapısını öğrenmek ister misiniz?

Merhamet ve şefkat, doğruluk, sadakat, cömertlik, sabretmek, sır tutmak, fakirliğini ve acizliğini bilmek, Rabbine şükretmek... İnsan bu sekiz esası okurken bile sanki cennetteki reyhanların kokusunu hissediyor. 

Bu sekiz esasın bir insanda var olması mucize mi, keramet midir? İnsan üç günlük ömrüne bu esasları sığdırabilecek mi? 

Bu soruları da okuyucu cevaplasın. 

Mutasavvıflar bu esasları, gönlümüzü nurlar ile aydınlatan, arındıran özellikler olarak tanımlıyor. "Din güzel ahlaktır" sözünü bilen herkes, bu sekiz cennet kapısını çalmaya başlasın. 

Mesela insan, merhamet ve şefkat kapısını empati ile çalsın, Yunus Emre'nin "Yaratılanı severim Yaratan'dan ötürü" düsturu ile çalsın.

Doğruluk kapısını "Emredildiğin gibi dosdoğru ol" düsturu ile çalsın.

Sabır kapısını zikrullah ile çalsın çünkü insanoğlu zikretmeden sabredemez. 

Şükür kapısını tefekkür ile çalsın zira nimetleri fark etmezsek gereğince şükretmek mümkün olmaz.

Bu sekiz esası, farkındalıkla, murakabe ve ânı yaşamak nimetleri ile tanıyabilir ve hayatımıza aksettirebiliriz.