Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Sen sefer eyledin ebediyete

Canımızdan canlar aldın da gittin

Bir sızı düşürdün tüm cemiyete

Dünyaya velvele saldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Biz nasıl edelim ey Hoca Haydar

Bir derdimiz olsa sana gelirdik

Senin ile ağlar senle gülerdik

Acıları dilim dilim bölerdik

Yangın yürekleri deldin de gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Biz kime gidelim ey Hoca Haydar

İnsanlığın derdi senin derdindi

Sen gidince deste deste dert indi

Sanki koca dağlar boynuma bindi

Dostlara son defa güldün de gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Biz nasıl gülelim ey Hoca Haydar

"Birlik beraberlik" dedin dolaştın

Karda fırtınada nice dağ aştın

İsminle cisminle daima 'Baş'tın

Yaralara merhem çaldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Yaralar çoğaldı ey Hoca Haydar

"İnsan gönül" dedin yola koyuldun

Yedi iklim dört bucakta duyuldun

Düşmanlarca lokma lokma kıyıldın

Dosdoğru çizgide kaldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Nasıl da özledik ey Hoca Haydar

Yürekler kor gibi başımız duman

Kavuşmak acaba nerde ne zaman

Zikrullaha teşviş ettin her zaman

Kalpten kiri-pası sildin de gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Hasret dağ gibi ey Hoca Haydar

Hakkın rızasını en üstte tuttun

Kınayıcıları toptan unuttun

Dünya telaşını arkaya attın

Adaleti şiar kıldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Kime ne diyelim ey Hoca Haydar

Aziz Karaca da yazdı bir destan

Yazık ki mahrumdur sen gibi dosttan

Şehitlik tepesi oldu gülistan

Bu fani dünyadan yıldın da gittin

Sensiz yapayalnız sensiz dünya dar

Bir gün geleceğiz ey Hoca Haydar