şık Veyselde milliyet şuuru -1

Bugün en önemli meselelerimizden biri, millî birlik ve bütünlük sorunudur. Her türlü şer odakların etnik siyaset dayatarak, Kürt ırkçılığını Türk düşmanlığı üzerinden temellendirerek Türk millet birliğini paramparça etme savaşlarına hız verdikleri bu vasatta bizim de yerli kaynaklarımızdan hareketle milliyet şuurumuzu tahkim etmemiz lazımdır. Bu bağlamda Âşık Veysel, Türk milletinin önemli bir aydınıdır. Onun uyarılarını dikkate almamız lazımdır. Âşık Veysel, mektep medrese görmüş bir âlim olmasa da hayat mektebinden iyi yetişmiş bir ariftir. Türlü çeşit bilimlerin teknik ayrıntılarında boğulmuş bir teknokrat, bir bilim adamı, bir uzman olmasa da sezgilerinin, çilelerinin, düşünce ve duygu yoğunluklarının yoğurup pişirdiği bir Türk halk bilgesidir. O, Türk milletinin millî kimliğini oluşturan maddi ve manevi bütün değerler dizgesini ve bunlardan süzülen milliyet şuurunu okuyarak değil, yaşayarak içselleştirmiştir. Dolayısıyla Âşık Veysel, Türk millî vicdanının tabii bir tercümanı, bir Anadolu köyünde yetişmiş hüda-yı nabit bir harika temsilidir. Ne büyük şehirlerin yabancı tesirlere açık kozmopolit ortamlarının sentetik bir “dünya vatandaşı”dır, ne yabancı ideolojilerin eğip büktüğü mekanik bir maniveladır. O, saf, temiz, katışıksız Anadolu Türk köylerinin kendi hür ve tabii havasında var olmuş, kendi yerine, kendi tabiatına, kendi fıtratına, kendi tarihsel gelişim sürecine ve kendi hür gelecek tasavvuruna ihanet içinde olmayan, tepeden tırnağa doğal bir Anadolu Türk’üdür. Milliyetimizi İstanbul gibi çeşit çeşit medeniyet ve kültürlerin karıştığı aristokrat bir ortamda mı arayacağız, yoksa dış tesirlere kapalı saf Anadolu köylerinde mi? Tartışmaları kesin neticeye ulaşamamış ve hep eksik kalmış ilim gevezelikleridir. Veysel, ilmin kuru ve soyut kuramlarını yanıltan bir şaşırtıcı bir Türk millî şuur timsalidir.Veysel’e göre millî şuurun temeli millî birliktir. Bu tezini bir çok şiirinde dillendirir. Ama ben bu yazımda bu bağlamdaki şiirlerin hepsini ele almayacağım. Bu ruha tercüman olan bütün şiirlerini temsilen bir şiirini alıp onun üzerinden Veysel’in milliyet şuurunu açıklamaya çalışacağım.Üzerinde yaşadığımız Anadolu ve Trakya coğrafyasında yaşayan, aynı devlet nizamını paylaşan, etnik köken, mezhep, sosyal konum ve coğrafya mensubiyeti ne olursa olsun hepimizin ortak sosyolojik, hukukî ve kültürel değerlerde buluştuğumuz üst toplumsal yapımızın adı “Türk milleti”dir. Dolayısıyla bir ve bütün halinde bir Türk millet varlığını sürdürmemizin yolu, bu birlik ve bütünlük şuurunu diri tutmaktır. Biz ilim adamları, bir takım kavram, terim ve yöntem bilgisiyle ulaştığımız bu gibi sonuçlara Âşık Veysel, saf bir Türk sezgisiyle ve yalın bir duyarlılıkla kestirmeden varıyor. Her anlamda birlik ve bütünlük olmazsa millet olmaz. Veysel diyor ki:     GEL BİRLİK KAVLİNE GİRELİM, KARDAŞ     “İtimat edersen benim sözümeGel birlik kavline girelim, kardaşBirlik, çok tatlıdır, benzer üzümeİçip şerbetini duralım kardaş     Son verelim iftiraya buhtanaKardeşâne sevişelim can canaEl birlikle çalışalım vatanaÇok okul fabrika kuralım, kardaş     Çalışalım kurtulalım buhrandanNedir senlik benlik usandık candanIrkımız neslimiz aynı bir kandanYurdun yaraların saralım, kardaş     Yürüyelim Atatürk’ün izineBoş verelim bozguncular sözüneGöz atalım şu dünyanın hızınaYürüyüp hedefe varalım, kardaş     Atatürk’ün yattığı yer nur olsunAzim, fikir, emelimiz bir olsunHerkes birbirine kız versin alsınÇıkarıp nifakı, sürelim kardaş     Veysel’in sözleri kanun dışı mıMantığa uymazsa kesin başımıBana düşman etmiş vatandaşımıSebebi ne ise soralım, kardaş.”