Sofraya uzanan yadeller

Bin bir emekle, alın teri dökerek sofraya getirdğiniz on zeytinden beşinin, daha hiç kimse sofraya el uzatmadan uçup gittiğini görüyorsunuz.

Çalışarak didinerek, nefes nefese kalarak sofraya koyduğunuz bir parça peynirin, daha ev halkı sofraya oturmadan yarısının uçup gittiğine şahit oluyorsunuz.

Yemeklerde kullanılsın, bir miktar ağzımız tatlansın diyerek bulup-buluşturduğunuz bir kilo zeytin yağının, bir kilo sıvı yağın ya da çayın şekerin, daha siz sıftah yapmadan yarısının adeta buharlaştığını farkediyorsunuz.

Yabancı bir el, sofranıza çok kötü dadanan bir el, mutfağınızdaki en temel gıda maddelerinize tebelleş olan bir el, eşinizden önce, çoluk-çocuğunuzdan önce sinsi bir şekilde uzanarak, el uzatarak gram gram, kilo kilo ve parça parça alıp götürüyor.

Bu sinsi eli göremiyorsunuz, görseniz dahi bertaraf etmeye gücünüz yetmiyor, öyle gözünüzün önünde, göz göre göre malınıza ortak oluyor, sofranıza ortak oluyor, lokmanızı bölüyor ve alıp kayıplara karışıyor, diyecektim ki hayır kayıplara karışmıyor, tekrar, en yakın zamanda gelmek için kendine güç topluyor.

İşte, bir memlekette, neflasyon yükselmesi bu demektir, zamların sabah-akşam ara vermeden yağmur gibi yağması bu demektir, hayatın tamamına etki eden akaryakıt fiyatlarının, dağdan kopmş sel gibi, rastladığı her şeyi önüne katıp götürmesi bu demektir.

Bir ülkede, istikrarın bozulması, ekonomik gidişatın tepe-taklak oması, neredeyse piyasayı tamamen fırsatçıların yönlendirmesi, işte tam da bizim yaşamakta olduğumuz felaketin fotoğrafıdır.

Böyle bir manzaraya yol veren, böyle bir felaketin kapılarını aralayan, böyle bir istikrarsızlığın taşlarını döşeyen yöneticilere siz başarılı yöneticiler mi diyorsnuz, bu tiplere siz, vatansever ve vatanperver yöneticiler mi diyrsunuz?

Yanlış yönetimle, hesapsız harcamalarla, ahbap-çavuş ilişkileri gözetilerek hazineyi har vurup harman savurduktan sonra, hazineyi tamtakır vaziyete soktuktan sonra, açıkları kapatmak için, ayıplarını örtmek için, memuruna, emeklisine maaş verebilmek için, yetimin-yoksulun sofrasına göz diken yöneticileri siz, başarılı yöneticiler addedip alkışlıyor musunuz?

Ülkeyi bu hale getiren, vatandaşı böylesine perişan eden mevcut siyasilere, özellikle Meclis içindeki partilere, gelecek ilk seçimde siz hala oy vermeyi mi düşünüyorsunuz?

İyi, güzel de, sofranıza dadanan yadelleri nasıl bertaraf edeceksiniz?