Söyleyecek sözü mü kaldı?

Yaklaşık çeyrek asırdan beri, ülkede kaynatılan yolsuzluklar kazanında yan yana gelip cümle olabilecek, anlamlı ifadelere dönüşebilecek kelimeler öyle bir kaynatıldı ki, söz tükendi, iktidar ve ortaklarının bu millete söyleyecek bir sözleri kalmadı.

Hayli zamandan beri, yönetim katında oturan siyaset esnafının, 'bize her şey mubah ve size her şey yasak' anlayışı ve sıkı uygulamasından ötürü yoksulluk, öylesine bir dipsiz kuyuya dönüştürüldü ki, hemen hemen her alanda sözün bittiği yere gelindi.

Yani, partizanca olmayan, hakkaniyetle bakabilecek her göz için, adaletle yorumlayan her zihin için, iktidar ve ortaklarının dağarcığında söz bitmiştir, söyleyecek sözleri tükenmiştir.

Şair ne güzel demiş; 'Tükendi mürekkep karıştı satır/ Bilemez ki bu kâtip ne yaza şimdi.' Bu kadronun hem kendileri hem de sözcüleri, gözcüleri söyleyecek sözü tükettiler.

Binlerce asgari ücretlinin tam bir ay geçinmek için kılı kırk yardıkları, kıvrım kıvrım kıvrandıkları bir rakamı bir günde harcayanların, hatta saatler içinde bol keseden harcayanların bu millete söyleyecek ne sözleri olabilir?

'Bize her şey mubah size her şey haram' anlayışı ve algısı ile yandaşları kayırmayı vazgeçilmez bir huy haline getirmiş olanların, milletin gözüne baka baka da ısrarla bu türedi anlayışı devam ettirenlerin hak adına, hakikat adına hangi sözü söylemeye hakları olabilir?

Cumhuriyet döneminde, o zor şartlarda, savaştan yeni çıkılmış yaralı-bereli milletin gayretleriyle kurulmuş olan nice işletmeleri, nice fabrikaları haraç-mezat sattıkları halde, iç ve dış borcu yüz misline çıkarmış olanların, özellikle ekonomi hakkında, hassaten para-pul konusunda bu millete söyleyecek hangi sözleri olabilir?

İktidar ve irili-ufaklı ortakları, bugün gelinen çok hazin tablonun ortakları olduğu için, şahsi çıkarları adına da bu yanlışlar yumağını alkışlamaya devam ettikleri için, halkı gerçekten ve göz göre göre mağdur ettikleri için, zaten halka bir söz söyleme hakkını kaybetmişlerdir.

Yolsuzluğun kol gezdiği sizin mahalleye her nasılsa yoksulluk asla uğramıyor, yasakların toplumun kılcal damarlarına değin sirayet ettiği, tarafınızdan ettirildiği günümüz sosyal hayatında, sizin mahallede bu kavramı neredeyse tanıyan kalmamış, yani yağlı-ballı ihaleler size çok hayati ihmaller bize vaziyeti devam ederken bir de kalkıp bizlere söz mü söyleyeceksiniz?

Dağarcığınızda söylenecek söz mü kaldı ki?