Sizler bizim karşı apartmanın gri renkte olduğunu biliyordunuz değil mi? Daha önce sizlerle paylaşmıştım. O renkte bir duvar insana ilham verebilir mi? Veriyor işte, bakıyorum anılarım canlanıyor, sonra aklıma İzmir geliyor. İzmir'i seviyorum acıları ve tatlıları ile, grileri ve mavileri ile. İnsan hiç yaşadığı şehri sevmez mi? Hüzünler büyüttüğü şehri, gözyaşlarının buharlaştığı, üzerindeki bulutlara karıştığı şehri, şehitlerin kanıyla sulanmış toprakları, cana yakın insanlarıyla, neredeyse bir ömür geçirdiği, onu sevdaları ile olgunlaştıran şehri hiç sevmez mi?Ak sevdalar kara sevdalar, her acı içinde sonraki sevinci saklar. "Sevda denilen şey yaşanan hatıralardır" Allah insanı sevdaya düşürürse, O'ndan gelene ne denebilir? O'nun rızasını isteyene, O'nun ilmini, O'nun aşkını isteyene ne denebilir?Bugünlerde çok güzel şeyler oluyor, Haydar Hocam son konuşmalarında M. Kemal Atatürk'ün hem seyyid hem de şerif olduğunu,
Ehl-i Beyt soyundan geldiğini bizlere bildirdi, açıkladı. Zaten insan düşünse koskoca bir Kurtuluş Savaşını deyim yerindeyse kotaran, bütün bir milletin dinini, imanını, namusunu, her şeyini kurtaran, bunlara en büyük vesile olan bir insanın imanı zayıf olabilir mi? Şüphesiz Atamızın çok güçlü bir imanı vardı, milletin makus talihini yenmek için çok çalıştı, ölümü göze aldı, gazi oldu. Bu üstün çabalarla yepyeni bir cumhuriyeti kurdu, bu ancak imanla olur, inanç ile olur, aşk ile sevda ile olur. Ne kadar yakışmış Ehl-i Beyt soyundan olan bir insana. Çok şükür hamd-ü senalar olsun, bugünleri de gördük.Karşımdaki duvara tekrar bakıyorum, neler görüyorum neler; İzmir hükümet konağının gönderinden Yunan bayrağı indiriliyor, ay yıldızlı al bayrak çekiliyor. Sevinçten ağlayanlar, imanla, coşkuyla, sevinçle dolanlar? Evet, yaşadığım şehri ve insanlarını seviyorum, her şeye rağmen yaşamak güzel, hem de Haydar Hocamın gönlü ile yaşamak. İnşaallah O'nun öğrencisi olmak!
